صلح امام حسن(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←حمله به امام حسن(ع) در مدائن: افزایش/ یادداشت
(←منابع) |
(←حمله به امام حسن(ع) در مدائن: افزایش/ یادداشت) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
===حمله به امام حسن(ع) در مدائن=== | ===حمله به امام حسن(ع) در مدائن=== | ||
در حادثه‌ای در [[مدائن]]، به امام حمله شد و خیمه وی غارت و خودش مجروح شد. درباره علت این واقعه گزارش‌های مختلفی در منابع نقل شده است. بر اساس گزارش برخی منابع تاریخی امام حسن(ع) در جمع مردم در مدائن سخنانی ایراد کرد و تلویحا به تمایل خود به عدم درگیری با معاویه اشاره کرد. این منابع به علت طرح چنین سخنانی از سوی امام حسن اشاره نکرده‌اند.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۶</ref> سخنان امام حسن عده‌ای را خشمگین کرد و بعد از سخنان امام گروهی به شیوه [[خوارج]] امام را کافر خواندند و یکی از آنان به امام حمله و با خنجری او را زخمی کرد. در این گزارش به علت اینکه چرا امام چنین سخنانی را به زبان آورده اشاره نشده است.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۶۵</ref> | در حادثه‌ای در [[مدائن]]، به امام حمله شد و خیمه وی غارت و خودش مجروح شد. درباره علت این واقعه گزارش‌های مختلفی در منابع نقل شده است. بر اساس گزارش برخی منابع تاریخی امام حسن(ع) در جمع مردم در مدائن سخنانی ایراد کرد و تلویحا به تمایل خود به عدم درگیری با معاویه اشاره کرد. این منابع به علت طرح چنین سخنانی از سوی امام حسن اشاره نکرده‌اند.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۶</ref> {{یاد|فرازی از سخنان امام حسن(ع) درساباطِ مدائن این است:(وأرى أكثركم قد نكل عن الحرب ، وفشل عن القتال ، ولست أرى أن أحملكم على ما تكرهون) می بینم که بیشتر شما از جنگ دست کشیده . از قتال خسته و ناتوان شده‌اید و من نمی‌خواهم شما را برآن چه ناخوش دارید مجبورتان سازم. <ref>دینوری، الاخبار الطوال،۱۳۷۳ش، ص۲۱۷.</ref>}}سخنان امام حسن عده‌ای را خشمگین کرد و بعد از سخنان امام گروهی به شیوه [[خوارج]] امام را کافر خواندند و یکی از آنان(جَرّاح بن سنان اسدی )<ref>صلح امام حسن، راضی، ترجمه خامنه‌ای، ۱۳۹۸ش، ج۲، ص۲۱۴.</ref> به امام حمله و با خنجری او را زخمی کرد. در این گزارش به علت اینکه چرا امام چنین سخنانی را به زبان آورده اشاره نشده است.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۶۵</ref> | ||
برخی از پژوهشگران با طرح این پرسش که اگر امام تصمیم به جنگ نداشت چرا باید سپاه عراق را جمع آوری کرده و به سوی میدان جنگ فرستاده باشد، از این روایت انتقاد کرده و علت طرح صلح از سوی امام را سستی مردم در جنگ با معاویه از یک سو و شایعه‌های طرح شده از سوی سپاه شام از سوی دیگر دانسته‌اند که امام را ناچار از پذیرش صلح کرد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ۱۳۸۲ش، ص۱۷۴؛ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۷۸</ref> | برخی از پژوهشگران با طرح این پرسش که اگر امام تصمیم به جنگ نداشت چرا باید سپاه عراق را جمع آوری کرده و به سوی میدان جنگ فرستاده باشد، از این روایت انتقاد کرده و علت طرح صلح از سوی امام را سستی مردم در جنگ با معاویه از یک سو و شایعه‌های طرح شده از سوی سپاه شام از سوی دیگر دانسته‌اند که امام را ناچار از پذیرش صلح کرد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ۱۳۸۲ش، ص۱۷۴؛ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۷۸</ref> | ||