آیه ۲۵۹ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

| آیات مرتبط =

}}

بر اساس نظریه مشهور و طبق برخی روایت‌ها فرد یادشده در آیه، [[عزیر (پیامبر)|عُزَیْر]] از [[پیامبران|پیامبران بنی‌اسرائیل]] بوده است. با این حال در روایت‌های دیگری آن فرد، [[ارمیا (پیامبر)|حضرت ارمیا]] یا [[حضرت خضر]] معرفی شده است. اگر چه نام این فرد در آیه ذکر نشده، اما از این آیه استفاده می‌شود که آن شخص در قدرت نامحدود خدا شک نداشت و خدا با او سخن می‌گفت؛ از‌این‌رو به نظر علامه طباطبایی این فرد قطعا پیامبر بوده است.

==جایگاه و اهمیت آیه==

آیه ۲۵۹ سوره بقره ماجرای مردی را نقل می‌کند که در حال عبور از دهکده‌ای ویران شده از خود پرسید خداوند چطور این مردگان را زنده خواهد کرد، خداوند در پی این ذهنیت او و حیوان سواری‌اش را میراند و پس از صد سال هر دو را زنده کرد در حالی که غذا و نوشیدنی همراه او هم‌چنان سالم بود. در واقع [[خدا|خداوند]] با یادآوری سرگذشت  این شخص شاهدی بر [[معاد]] ذکر کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۹۴.</ref>