ساب النبی: تفاوت میان نسخه‌ها
←حکم فقهی
| خط ۹: | خط ۹: | ||
فقیهان شیعه حکم ساب النبی را قتل دانسته‌اند<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۲م، ج۲۱، ص۲۶۸؛ ج۴۱، ۴۲۲.</ref> و [[توبه]] را مانع کشتن وی نمی‌دانند؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۲م، ج۲۱، ص۲۶۸؛ ج۴۱، ۴۲۲.</ref> اگرچه [[ابوحنیفه]] از امامان [[مذاهب اربعه]] اهل سنت [[توبه]] ساب‌ّالنبی را مانع کشته شدن می‌داند.<ref>النووی، المجموع شرح المهذب، ج۱۹، ص۴۲۶.</ref> مبنای شرعی حکم سب‌النبی [[حدیث|روایات متواتر]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۱۸، ص۲۱۳-۲۱۱.</ref> و [[اجماع]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۲م، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> است. بیشتر فقها برای ایجاد عنوان ساب‌النبی و کیفر آن، داشتن قصد برای سب،<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۵۵</ref> عدم [[تقیه]]، عدم [[اکراه]] و عدم نادانی را شرط دانسته‌اند.<ref> سعیدی، مدخل «سب»، ص۶۸۱-۶۷۴.</ref> | فقیهان شیعه حکم ساب النبی را قتل دانسته‌اند<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۲م، ج۲۱، ص۲۶۸؛ ج۴۱، ۴۲۲.</ref> و [[توبه]] را مانع کشتن وی نمی‌دانند؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۲م، ج۲۱، ص۲۶۸؛ ج۴۱، ۴۲۲.</ref> اگرچه [[ابوحنیفه]] از امامان [[مذاهب اربعه]] اهل سنت [[توبه]] ساب‌ّالنبی را مانع کشته شدن می‌داند.<ref>النووی، المجموع شرح المهذب، ج۱۹، ص۴۲۶.</ref> مبنای شرعی حکم سب‌النبی [[حدیث|روایات متواتر]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۱۸، ص۲۱۳-۲۱۱.</ref> و [[اجماع]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۲م، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> است. بیشتر فقها برای ایجاد عنوان ساب‌النبی و کیفر آن، داشتن قصد برای سب،<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۵۵</ref> عدم [[تقیه]]، عدم [[اکراه]] و عدم نادانی را شرط دانسته‌اند.<ref> سعیدی، مدخل «سب»، ص۶۸۱-۶۷۴.</ref> | ||
برخی همچون [[شهید ثانی]] سب النبی را از موارد [[ارتداد]] دانسته و حکم به قتل ساب النبی را به دلیل ارتداد می‌داند؛<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۴۵۴.</ref> اما بسیاری از فقهای شیعه عنوان «سبّ النبی» را برای کشتن سب‌کننده کافی دانسته و معتقدند حکم آن وابسته به عناوین دیگر مانند [[ارتداد]] نیست.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۷.</ref> فقهای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نیز درباره ساب النبی در باب ارتداد بحث کرده‌اند و باب مستقل سب‌النبی ندارند.<ref>آقابابایی، «قتل نفس به اعتقاد مهدور الدم بودن مقتول»، ص۱۷۴.</ref> [[آیت الله خویی]] از فقهای شیعه، سب النبی را به عنوان یکی از گناهان و جرایم حدی به حساب آورده است.<ref>خویی، مبانی | برخی همچون [[شهید ثانی]] سب النبی را از موارد [[ارتداد]] دانسته و حکم به قتل ساب النبی را به دلیل ارتداد می‌داند؛<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۴۵۴.</ref> اما بسیاری از فقهای شیعه عنوان «سبّ النبی» را برای کشتن سب‌کننده کافی دانسته و معتقدند حکم آن وابسته به عناوین دیگر مانند [[ارتداد]] نیست.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۷.</ref> فقهای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نیز درباره ساب النبی در باب ارتداد بحث کرده‌اند و باب مستقل سب‌النبی ندارند.<ref>آقابابایی، «قتل نفس به اعتقاد مهدور الدم بودن مقتول»، ص۱۷۴.</ref> [[آیت الله خویی]] از فقهای شیعه، سب النبی را به عنوان یکی از گناهان و جرایم حدی به حساب آورده است.<ref>خویی، مبانی تکملة المنهاج، ج۱، ص۳۲.</ref> در بیشتر منابع حدیثی و فقهی، سب النبی در باب قذف یا پس از آن آمده است.<ref>زراعت، «بررسی فقهی و حقوقی جرم سب النبی»، ص۱۰۳-۷۳.</ref> در ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی و تبصره آن نیز به پیروی از فقه چنین آمده است که: هر کس پیامبر اعظم(ص) و یا هریک از انبیاء عظام الهی را دشنام دهد یا قذف کند سابّ النبی است و به اعدام محکوم می شود. | ||
===فلسفه حکم=== | ===فلسفه حکم=== | ||
بیشتر فقیهان وجوب حفظ احترام [[پیامبر اسلام(ص)]] را علت اصلی حکم سب‌النبی دانسته‌اند.<ref>حاجی ده‌آبادی، نوری، «بازپژوهشی در مجازات سابّ الامام»، ۱۳۹۳ش، ص۷۰-۳۹.</ref> دلایل دیگری نیز مانند حفظ و دفاع از [[اسلام|دین]] گفته شده است.<ref>حاجی ده‌آبادی، نوری، «بازپژوهشی در مجازات سابّ الامام»، ۱۳۹۳ش، ص۷۰-۳۹.</ref> محقق اردبیلی دلیل کشتن ساب النبی را حکم ضروری تعظیم و بزرگداشت پیامبر دانسته و این که ساب النبی منکر این حکم ضروری دین است و این کار مثل اهانت به سایر مقدسات است مانند انداختن قرآن در نجاسات و اهانت به خدا ودین واسلام ودیگر عبادات و شعائر. <ref>اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان، الناشرمؤسسة النشر الإسلامي، ج۱۳، ص۱۷۰.</ref> | بیشتر فقیهان وجوب حفظ احترام [[پیامبر اسلام(ص)]] را علت اصلی حکم سب‌النبی دانسته‌اند.<ref>حاجی ده‌آبادی، نوری، «بازپژوهشی در مجازات سابّ الامام»، ۱۳۹۳ش، ص۷۰-۳۹.</ref> دلایل دیگری نیز مانند حفظ و دفاع از [[اسلام|دین]] گفته شده است.<ref>حاجی ده‌آبادی، نوری، «بازپژوهشی در مجازات سابّ الامام»، ۱۳۹۳ش، ص۷۰-۳۹.</ref> محقق اردبیلی دلیل کشتن ساب النبی را حکم ضروری تعظیم و بزرگداشت پیامبر دانسته و این که ساب النبی منکر این حکم ضروری دین است و این کار مثل اهانت به سایر مقدسات است مانند انداختن قرآن در نجاسات و اهانت به خدا ودین واسلام ودیگر عبادات و شعائر. <ref>اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان، الناشرمؤسسة النشر الإسلامي، ج۱۳، ص۱۷۰.</ref> | ||