زیارت قبور: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات قرآن کریم: افزایش منبع
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آیات قرآن کریم: افزایش منبع) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
برای اثبات مشروعیت و فضیلت زیارت قبر پیامبر و همچنین زیارت قبور به طور عام، به آیات متعددی از قرآن کریم استناد شده است: | برای اثبات مشروعیت و فضیلت زیارت قبر پیامبر و همچنین زیارت قبور به طور عام، به آیات متعددی از قرآن کریم استناد شده است: | ||
# '''زیارت قبر پیامبر''': سوره نساء، آیه ۶۴: «{{عربی|وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِیطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً|ترجمه=و هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق خدا از او اطاعت شود. و اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب [[گناه]]] به خود ستم کردند، نزد تو می‌آمدند و از خدا آمرزش می‌خواستند، و پیامبر هم برای آنان طلب آمرزش می‌کرد، یقیناً خدا را بسیار توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند.}}»<ref>بر اساس ترجمه حسین انصاریان.</ref>{{سخ}}بنابر آیات و روایات، مؤمنان می‌توانند در کنار مزار پیامبر هم [[استغفار]] کنند و مسلمانان تفاوتی میان حیات و ممات پیامبر قائل نبوده و رحلت پیامبر را مانع جریان یافتن آیه نمی‌دانند. چنانکه آداب ارتباط با پیامبر را هم در زمان حیات و هم در زمان ممات، لازم می‌دانسته‌اند؛ مانند بلند نکردن صدا در کنار مزار او. فعل «جاؤوک» در آیه به صورت شرطیه بیان شده که نشانه عمومیت در معنا است و بنابراین هم زمان حیات پیامبر را دربرمی‌گیرد و هم پس از آن را.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۲-۱۴۴.</ref> | # '''زیارت قبر پیامبر''': سوره نساء، آیه ۶۴: «{{عربی|وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِیطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً|ترجمه=و هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق خدا از او اطاعت شود. و اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب [[گناه]]] به خود ستم کردند، نزد تو می‌آمدند و از خدا آمرزش می‌خواستند، و پیامبر هم برای آنان طلب آمرزش می‌کرد، یقیناً خدا را بسیار توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند.}}»<ref>بر اساس ترجمه حسین انصاریان.</ref>{{سخ}}بنابر آیات و روایات، مؤمنان می‌توانند در کنار مزار پیامبر هم [[استغفار]] کنند و مسلمانان تفاوتی میان حیات و ممات پیامبر قائل نبوده و رحلت پیامبر را مانع جریان یافتن آیه نمی‌دانند. چنانکه آداب ارتباط با پیامبر را هم در زمان حیات و هم در زمان ممات، لازم می‌دانسته‌اند؛ مانند بلند نکردن صدا در کنار مزار او. فعل «جاؤوک» در آیه به صورت شرطیه بیان شده که نشانه عمومیت در معنا است و بنابراین هم زمان حیات پیامبر را دربرمی‌گیرد و هم پس از آن را.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۲-۱۴۴.</ref> | ||
#'''زیارت قبور بزرگان دین''': سوره حج، آیه ۳۲: «{{عربی|ذلِک وَ مَنْ یعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ|ترجمه=این است [برنامه‌های حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل‌هاست.}}»<ref>بر اساس ترجمه حسین انصاریان.</ref>{{سخ}}کسانی که برای مشروعیت زیارت قبور، به این آیه استدلال کرده‌اند، زیارت قبور بزرگان دین را [[تعظیم شعائر]] الهی دانسته و با اتکا به آیه مذکور که تعظیم شعائر الهی را نشانه تقوای قلب دانسته، زیارت قبور بزرگان دین را نیز از نشانه‌های تقوای قلب می‌دانند و در نتیجه، هر چیزی که شعار و نشانه دین الهی باشد را مایه [[تقرب]] به درگاه خدا قلمداد کرده‌اند.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> [[فاضل مقداد]]، از اولین کسانی بوده که زیارت پیامبر اکرم و ائمه را از شعائر اسلام دانسته است.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۸.</ref> | #'''زیارت قبور بزرگان دین''': سوره حج، آیه ۳۲: «{{عربی|ذلِک وَ مَنْ یعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ|ترجمه=این است [برنامه‌های حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل‌هاست.}}»<ref>بر اساس ترجمه حسین انصاریان.</ref>{{سخ}}کسانی که برای مشروعیت زیارت قبور، به این آیه استدلال کرده‌اند، زیارت قبور بزرگان دین را [[تعظیم شعائر]] الهی دانسته و با اتکا به آیه مذکور که تعظیم شعائر الهی را نشانه تقوای قلب دانسته، زیارت قبور بزرگان دین را نیز از نشانه‌های تقوای قلب می‌دانند و در نتیجه، هر چیزی که شعار و نشانه دین الهی باشد را مایه [[تقرب]] به درگاه خدا قلمداد کرده‌اند.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> [[فاضل مقداد]]، از اولین کسانی بوده که زیارت پیامبر اکرم و ائمه را از شعائر اسلام دانسته است.<ref>حلی، نضد القواعد الفقهية على مذهب الإمامية، ۱۴۰۳ق، ص۳۰۴؛ فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۸.</ref> | ||
#'''زیارت قبور مؤمنان''': سوره توبه، آیه ۸۴: «{{عربی|وَ لاتُصَلِّ عَلی أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لاتَقُمْ عَلی قَبْرِهِ إِنَّهُمْ کفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ|ترجمه=و هرگز به جنازه هیچ کدام از آنان نماز مخوان و بر گورش [برای دعا و طلب آمرزش] نایست، زیرا آنان به خدا و پیامبرش کافر شده و در حالی که [[فاسق]] بودند، از دنیا رفتند.}}»<ref>بر اساس ترجمه حسین انصاریان.</ref>{{سخ}}بنابر این آیه، به پیامبر دستور داده شده که نباید بر جنازه [[منافق|منافقان]] نماز بگذارد و کنار قبر او بایستد. بسیاری از فقها از جمله فاضل مقداد، ابوالفتوح حسینی جرجانی و [[جعفر سبحانی]]، به مفهوم این آیه اتکا کرده و تأکید کرده‌اند که در نتیجه، انجام این دو کار برای غیرمنافقان، خوب و شایسته است.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۸-۱۴۹.</ref> به گفته برخی مفسران، این آیه نشانگر سیره مسلمانان و عمل رسول خداست؛ چنانکه اگر پیامبر این کار را درباره مؤمنان انجام نمی‌داد، نهی از آن برای منافقان، معنا و مفهوم درستی نمی‌داشت.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۹.</ref> | #'''زیارت قبور مؤمنان''': سوره توبه، آیه ۸۴: «{{عربی|وَ لاتُصَلِّ عَلی أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لاتَقُمْ عَلی قَبْرِهِ إِنَّهُمْ کفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ|ترجمه=و هرگز به جنازه هیچ کدام از آنان نماز مخوان و بر گورش [برای دعا و طلب آمرزش] نایست، زیرا آنان به خدا و پیامبرش کافر شده و در حالی که [[فاسق]] بودند، از دنیا رفتند.}}»<ref>بر اساس ترجمه حسین انصاریان.</ref>{{سخ}}بنابر این آیه، به پیامبر دستور داده شده که نباید بر جنازه [[منافق|منافقان]] نماز بگذارد و کنار قبر او بایستد. بسیاری از فقها از جمله فاضل مقداد، ابوالفتوح حسینی جرجانی و [[جعفر سبحانی]]، به مفهوم این آیه اتکا کرده و تأکید کرده‌اند که در نتیجه، انجام این دو کار برای غیرمنافقان، خوب و شایسته است.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۸-۱۴۹.</ref> به گفته برخی مفسران، این آیه نشانگر سیره مسلمانان و عمل رسول خداست؛ چنانکه اگر پیامبر این کار را درباره مؤمنان انجام نمی‌داد، نهی از آن برای منافقان، معنا و مفهوم درستی نمی‌داشت.<ref>فرمانیان و صداقت، زیارت قبور و دلایل عالمان شیعه بر مشروعیت آن، بهار ۱۳۹۲ش، ص۱۴۹.</ref> | ||