Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۶۹۵
ویرایش
حدیث ریان بن شبیب: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع و اعتبار
(←منابع) |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا(ع)]]<ref name=":0">شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا عليه السلام، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۹۹و۳۰۰.</ref> و [[الامالی (شیخ صدوق)|الامالی]]<ref name=":1">شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲۹ و ۱۳۰.</ref> این حدیث را از محمد بن علی ماجیلَوَیْه از [[علی بن ابراهیم قمی]] از پدرش [[ابراهیم بن هاشم قمی|ابراهیم بن هاشم]] از [[ریان بن شبیب|رَیّان بن شَبیب]] از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل کرده است. کتاب‌های دیگر مانند [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|الاقبال]] اثر [[سید ابن طاووس|سید بن طاووس]]،<ref name=":2">سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۴۵.</ref> [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایل الشیعه]] اثر [[شیخ حر عاملی]]<ref name=":3">حرعاملی، وسایل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۴۶۹، ج۱۴، ص۵۰۲.</ref> و [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] اثر [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]<ref name=":4">مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۸۵ و ج۹۸، ص۱۰۲.</ref> و عوالم العلوم و المعارف اثر عبدالله بحرانی اصفهانی (درگذشت ۱۱۴۸ق)<ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف، ۱۴۱۳ق، ج۱۷، ص۵۳۸.</ref> از عیون و الامالی نقل قول کرده‌اند. | [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا(ع)]]<ref name=":0">شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا عليه السلام، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۹۹و۳۰۰.</ref> و [[الامالی (شیخ صدوق)|الامالی]]<ref name=":1">شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲۹ و ۱۳۰.</ref> این حدیث را از محمد بن علی ماجیلَوَیْه از [[علی بن ابراهیم قمی]] از پدرش [[ابراهیم بن هاشم قمی|ابراهیم بن هاشم]] از [[ریان بن شبیب|رَیّان بن شَبیب]] از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل کرده است. کتاب‌های دیگر مانند [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|الاقبال]] اثر [[سید ابن طاووس|سید بن طاووس]]،<ref name=":2">سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۵۴۵.</ref> [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایل الشیعه]] اثر [[شیخ حر عاملی]]<ref name=":3">حرعاملی، وسایل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۴۶۹، ج۱۴، ص۵۰۲.</ref> و [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] اثر [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]<ref name=":4">مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۸۵ و ج۹۸، ص۱۰۲.</ref> و عوالم العلوم و المعارف اثر عبدالله بحرانی اصفهانی (درگذشت ۱۱۴۸ق)<ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف، ۱۴۱۳ق، ج۱۷، ص۵۳۸.</ref> از عیون و الامالی نقل قول کرده‌اند. | ||
[[محمدتقی مجلسی]]<ref>مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۳۸۳.</ref> این روایت را [[حدیث حسن|حسن]] همانند صحیح و عالمانی چون [[یوسف بن احمد بحرانی|صاحب حدائق]]<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۱۳، ص۳۷۶.</ref> و [[سید محمدسعید حکیم]]<ref>حکیم، مصباح المنهاج، ۱۴۲۵ق، ص۴۰۶.</ref> آن را [[حدیث صحیح|صحیح]] دانسته‌اند. در کتاب «موسوعة احادیث اهل‌بیت» نیز روایت، معتبرة الاِسْناد (رویاتی که سندش معتبر است) خوانده شده است.<ref>نجفی، موسوعة احادیث اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۷۸.</ref> [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]]<ref>«[http://wahidkhorasani.com/فارسی/صوتی-و-تصویری/محتوا/81_در-عظمت-مصیبت-واقعه-عاشورا در عظمت مصیبت واقعه عاشورا]»، سایت رسمی دفتر آیت‌الله العظمی وحید خراسانی.</ref> و برخی از محققان،<ref>خدامیان، الصحیح فی بکاء الحسینی، ۱۴۳۲ق، ص۵۴-۵۹؛ خدامیان، الصحیح فی فضل الزیارة الحسینیة، | [[محمدتقی مجلسی]]<ref>مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۳۸۳.</ref> این روایت را [[حدیث حسن|حسن]] همانند صحیح و عالمانی چون [[یوسف بن احمد بحرانی|صاحب حدائق]]<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۱۳، ص۳۷۶.</ref> و [[سید محمدسعید حکیم]]<ref>حکیم، مصباح المنهاج، ۱۴۲۵ق، ص۴۰۶.</ref> آن را [[حدیث صحیح|صحیح]] دانسته‌اند. در کتاب «موسوعة احادیث اهل‌بیت» نیز روایت، معتبرة الاِسْناد (رویاتی که سندش معتبر است) خوانده شده است.<ref>نجفی، موسوعة احادیث اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۷۸.</ref> [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]]<ref>«[http://wahidkhorasani.com/فارسی/صوتی-و-تصویری/محتوا/81_در-عظمت-مصیبت-واقعه-عاشورا در عظمت مصیبت واقعه عاشورا]»، سایت رسمی دفتر آیت‌الله العظمی وحید خراسانی.</ref> و برخی از محققان،<ref>خدامیان، الصحیح فی بکاء الحسینی، ۱۴۳۲ق، ص۵۴-۵۹؛ خدامیان، الصحیح فی فضل الزیارة الحسینیة، ۱۴۳۲ق، ص۱۴۸ و ۱۴۹؛عمرانی، «بررسی سندی و دلایلی حدیث ریان بن شبیب پیرامون عزاداری»، ص۸۳ و ۸۴. </ref> راویان حدیث را [[ثقه]] و [[امامیه|شیعه امامی]] دانسته و ازاین‌رو، حدیث را معتبر شمرده‌اند. | ||
از دیگر دلایل اعتبار این حدیث، وجود آن در کتاب النوادر اثر ابراهیم بن هاشم دانسته شده است؛ زیرا این کتاب از کتاب‌های مورد اعتماد علمای شیعه به شمار می‌رفت و وجود حدیث در کتاب‌های معتبر، دلیلی بر اعتبار آن حدیث محسوب می‌شد.<ref>خدامیان، الصحیح فی بکاء الحسینی، ۱۴۳۲ق، ص۵۹ و ۶۰.</ref> | از دیگر دلایل اعتبار این حدیث، وجود آن در کتاب النوادر اثر ابراهیم بن هاشم دانسته شده است؛ زیرا این کتاب از کتاب‌های مورد اعتماد علمای شیعه به شمار می‌رفت و وجود حدیث در کتاب‌های معتبر، دلیلی بر اعتبار آن حدیث محسوب می‌شد.<ref>خدامیان، الصحیح فی بکاء الحسینی، ۱۴۳۲ق، ص۵۹ و ۶۰.</ref> | ||