آیه ۱۲۸ سوره توبه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط =[[آیه ۶ سوره کهف]]، [[آیه ۳ سوره شعراء]]، [[آیه ۸ سوره فاطر]]، [[آیه ۶ سوره فصلت]]. | | آیات مرتبط =[[آیه ۶ سوره کهف]]، [[آیه ۳ سوره شعراء]]، [[آیه ۸ سوره فاطر]]، [[آیه ۶ سوره فصلت]]. | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۲۸ سوره توبه''' به پنج ویژگی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] در ارتباط با مردم اشاره کرده است<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۲۹۶.</ref> | '''آیه ۱۲۸ سوره توبه''' به پنج ویژگی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] در ارتباط با مردم اشاره کرده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۲۹۶.</ref> آنها عبارتاند از: از جنس مردم بودن، ناراحتشدن از رنج دیگران، حریصبودن در خیرخواهی، رئوف و رحیم نسبت به مؤمنان. {{عربی|اندازه=۱۳۰%|«<big>'''لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ؛'''</big>}} قطعا برای شما پیامبری از خودتان آمد که بر او دشوار استشما در رنج بیفتید به [هدایت] شما حریص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است.» | ||
'''ویژگی اول:''' در این آیه آمده که پیامبری از خودتان به سوی شما آمد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> مفسران گفتهاند مقصود این است که پیامبر(ص) همنوع انسانها و بشر است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۴۱۱؛ کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۳۴۸؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> و خود و اصل و نسبش شناخته شده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۸۶.</ref> برخی نیز مقصود از «پیامبری از خودتان» را عرببودن پیامبر(ص) ذکر کردهاند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۳۰؛ میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۴۰.</ref> که عدهای دیگر آن را تفسیر نادرستی دانستهاند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۷، ص۳۶۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> | '''ویژگی اول:''' در این آیه آمده که پیامبری از خودتان به سوی شما آمد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> مفسران گفتهاند مقصود این است که پیامبر(ص) همنوع انسانها و بشر است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۴۱۱؛ کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۳۴۸؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> و خود و اصل و نسبش شناخته شده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۸۶.</ref> برخی نیز مقصود از «پیامبری از خودتان» را عرببودن پیامبر(ص) ذکر کردهاند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۳۰؛ میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۴۰.</ref> که عدهای دیگر آن را تفسیر نادرستی دانستهاند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۷، ص۳۶۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
'''ویژگی سوم:''' مطابق این آیه، پیامبر را در خیرخواهی و نجات انسانها، چه مؤمن باشند و چه غیر مؤمن، حریص دانستهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۴۱۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۳۰.</ref> مفسران ذیل این آیه گفتهاند پیامبر شیفته هدایت و سعادت انسانها بود و نسبت به همه مردم دلسوزی داشت.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۲۴؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> | '''ویژگی سوم:''' مطابق این آیه، پیامبر را در خیرخواهی و نجات انسانها، چه مؤمن باشند و چه غیر مؤمن، حریص دانستهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۴۱۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۳۰.</ref> مفسران ذیل این آیه گفتهاند پیامبر شیفته هدایت و سعادت انسانها بود و نسبت به همه مردم دلسوزی داشت.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۲۴؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> | ||
'''ویژگی چهارم و پنجم:''' از ویژگیهای پیامبر که در این آیه آمده، [[رئوف]] و رحیم بودن اوست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۷؛ مکارم شیرازی، گفتار معصومین(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۱۹.</ref> گفته شده رئوف اشاره به محبت و لطف مخصوص در مورد فرمانبرداران است، در حالی که [[رحیم]] اشاره به رحمت در مقابل گناهکاران دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۸.</ref> برخی نیز گفتهاند رئوف | '''ویژگی چهارم و پنجم:''' از ویژگیهای پیامبر که در این آیه آمده، [[رئوف]] و رحیم بودن اوست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۷؛ مکارم شیرازی، گفتار معصومین(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۱۹.</ref> گفته شده رئوف اشاره به محبت و لطف مخصوص در مورد فرمانبرداران است، در حالی که [[رحیم]] اشاره به رحمت در مقابل گناهکاران دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۸.</ref> برخی نیز گفتهاند رئوف زیادی در رحمت است.<ref>قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> مفسران گفتهاند خداوند جز بر پیامبر(ص)، بر هیچ یک از پیامبران دو نام از نامهای خویش (یعنی رئوف و رحیم) را اطلاق نکرده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۵۲۹؛ کاشفی، تفسیر حسینی (مواهب علیه)، کتابفروشی نور، ص۴۴۰.</ref> | ||