Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط =[[آیه ۶ سوره کهف]]، [[آیه ۳ سوره شعراء]]، [[آیه ۸ سوره فاطر]]، [[آیه ۶ سوره فصلت]]. | | آیات مرتبط =[[آیه ۶ سوره کهف]]، [[آیه ۳ سوره شعراء]]، [[آیه ۸ سوره فاطر]]، [[آیه ۶ سوره فصلت]]. | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۲۸ سوره توبه''' به پنج ویژگی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] در ارتباط با مردم اشاره کرده است | '''آیه ۱۲۸ سوره توبه''' به پنج ویژگی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] در ارتباط با مردم اشاره کرده است<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۲۹۶.</ref> که عبارتند از: از جنس مردم بودن، ناراحتشدن از رنج دیگران، حریصبودن در خیرخواهی، رحیم و رئوف بودن نسبت به مردم. | ||
'''ویژگی اول:''' در این آیه آمده که پیامبری از خودتان به سوی شما آمد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> مفسران گفتهاند مقصود این است که پیامبر(ص) همنوع انسانها و بشر است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۴۱۱؛ کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۳۴۸؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> و خود و اصل و نسبش شناخته شده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۸۶.</ref> برخی نیز مقصود از «پیامبری از خودتان» را عرببودن پیامبر(ص) ذکر کردهاند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۳۰؛ میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۴۰.</ref> که عدهای دیگر آن را تفسیر نادرستی دانستهاند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۷، ص۳۶۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> | '''ویژگی اول:''' در این آیه آمده که پیامبری از خودتان به سوی شما آمد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> مفسران گفتهاند مقصود این است که پیامبر(ص) همنوع انسانها و بشر است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۴۱۱؛ کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۳۴۸؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۳۹.</ref> و خود و اصل و نسبش شناخته شده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۸۶.</ref> برخی نیز مقصود از «پیامبری از خودتان» را عرببودن پیامبر(ص) ذکر کردهاند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۳۰؛ میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۴۰.</ref> که عدهای دیگر آن را تفسیر نادرستی دانستهاند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۷، ص۳۶۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۲۰۶.</ref> |