Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۳ سوره صف|تصویر=صف ۳.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=صف|شماره آیه=۳|جزء=۲۸|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره=خشم خداوند از اینکه چیزی بگویید ولی به آن عمل نکنید|سایر=|آیات مرتبط=آیه ۲ سوره صف، [[آیه ۴۴ سوره بقره]]}} | {{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۳ سوره صف|تصویر=صف ۳.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=صف|شماره آیه=۳|جزء=۲۸|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره=خشم خداوند از اینکه چیزی بگویید ولی به آن عمل نکنید|سایر=|آیات مرتبط=آیه ۲ سوره صف، [[آیه ۴۴ سوره بقره]]}} | ||
'''آیه ۳ سوره صف''' شدید بودن خشم خداوند نسبت به کسانی را بیان میکند که چیزی میگویند، ولی بدان عمل نمیکنند.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۲، ص۵۱۰.</ref> | '''آیه ۳ سوره صف''' شدید بودن خشم خداوند نسبت به کسانی را بیان میکند که چیزی میگویند، ولی بدان عمل نمیکنند.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۲، ص۵۱۰.</ref> {{قرآن جدید|صف|۳}}|{{قرآن جدید|صف|۳|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | ||
در این آیه برای بیان خشم خدا از تعبیر «مقت» استفاده شده است. «مَقْت» به بغض و ناراحتی شدید معنا شده<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۴۹.</ref> و درباره فردی بهکار میرود که کار زشتی انجام داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۶۲.</ref> برخی «مَقْت» را خشم همراه با کوچکدانستن طرف مقابل گفتهاند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۴۱.</ref> استفاده از تعبیر «کبُرَ؛ بزرگ است»<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱۳۶۰ش، ج۱۰، ص۱۶.</ref> در کنار «مَقْت» را بیانگر بزرگی و شدت بیشتر [[خشم]] دانستهاند.<ref>«[https://sath3.eshia.ir/feqh/archive/text/ashrafi/tafsir/89/891007/ درس تفسیر استاد اشرفی]»، مدرسه فقاهت.</ref> تعبیر «کبُرَ مَقْتًا» در [[آیه ۳۵ سوره غافر]] نیز در مورد افرادی به کار رفته که بدون دلیل و برهان در مورد آیات خداوند مجادله میکنند.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۱، ص۳۷۶.</ref> | |||
خداوند در [[آیه ۲ سوره صف]] مؤمنان را توبیخ میکند که چرا چیزی میگویند و بدان عمل نمیکنند. آیه ۳ صف را علتی برای آیهٔ قبل دانستهاند که خداوند از اینکه انسان چیزی بگوید و بدان عمل نکند خشمگین میشود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۴۹.</ref> | خداوند در [[آیه ۲ سوره صف]] مؤمنان را توبیخ میکند که چرا چیزی میگویند و بدان عمل نمیکنند. آیه ۳ صف را علتی برای آیهٔ قبل دانستهاند که خداوند از اینکه انسان چیزی بگوید و بدان عمل نکند خشمگین میشود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۴۹.</ref> | ||
خط ۱۴: | خط ۱۰: | ||
مفسران به این نکته تأکید کردهاند که آیه شامل همه مردم میشود و در نکوهش همه افرادی است که به گفتار خود عمل نمیکنند.<ref>حسینی شاهعبدالعظیمی، تفسیر اثناعشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص۱۴۴.</ref> از نگاه [[محمدتقی مدرسی]] عالم و مفسر شیعه، بعید نیست که تأویل این آیه را پیرامون [[واقعه غدیر|غدیرخم]] بدانیم؛ زیرا آن رویداد بزرگترین پیمانی بود که خدا و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر او(ص)]] از [[ایمان|مؤمنان]] تا [[قیامت|روز قیامت]] گرفتند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۴۲.</ref> | مفسران به این نکته تأکید کردهاند که آیه شامل همه مردم میشود و در نکوهش همه افرادی است که به گفتار خود عمل نمیکنند.<ref>حسینی شاهعبدالعظیمی، تفسیر اثناعشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص۱۴۴.</ref> از نگاه [[محمدتقی مدرسی]] عالم و مفسر شیعه، بعید نیست که تأویل این آیه را پیرامون [[واقعه غدیر|غدیرخم]] بدانیم؛ زیرا آن رویداد بزرگترین پیمانی بود که خدا و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر او(ص)]] از [[ایمان|مؤمنان]] تا [[قیامت|روز قیامت]] گرفتند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۴۲.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |