حوزه علمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تعریف
(←تعریف) |
|||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
مراکز آموزشی علوم دینی در میان شیعیان حوزه علمیه نامیده می‌شود، این مراکز دارای کارکردهای آموزشی و تربیتی است که از قرون اول اسلامی ایجاد شده است. در مکان‌هایی مانند مدرسه و مسجد دروس مربوط به اسلام تدریس می‌شود، به کسانی که در این مراکز درس می‌خوانند طلبه می‌گویند و برخی از طلاب بعد از طی مراحل تحصیلی [[لباس روحانیت]] بر تن می‌کنند. تربیت اخلاقی در کنار امور آموزشی، بخش مهمی از هویت طلبگی را تشکیل می‌دهد. فقه و اصول مهم‌ترین محور دروس حوزوی است. حوزه‌های علمیه زیر نظر [[مراجع تقلید]] اداره می‌شود. [[وجوهات شرعی]] و [[وقف|موقوفات]] از منابع مالی این مراکز است. | مراکز آموزشی علوم دینی در میان شیعیان حوزه علمیه نامیده می‌شود، این مراکز دارای کارکردهای آموزشی و تربیتی است که از قرون اول اسلامی ایجاد شده است. در مکان‌هایی مانند مدرسه و مسجد دروس مربوط به اسلام تدریس می‌شود، به کسانی که در این مراکز درس می‌خوانند طلبه می‌گویند و برخی از طلاب بعد از طی مراحل تحصیلی [[لباس روحانیت]] بر تن می‌کنند. تربیت اخلاقی در کنار امور آموزشی، بخش مهمی از هویت طلبگی را تشکیل می‌دهد. فقه و اصول مهم‌ترین محور دروس حوزوی است. حوزه‌های علمیه زیر نظر [[مراجع تقلید]] اداره می‌شود. [[وجوهات شرعی]] و [[وقف|موقوفات]] از منابع مالی این مراکز است. | ||
برخی با استناد به [[ | برخی با استناد به [[آیه۳۹ سوره احزاب]]، این آیه را مبنای تشکیل حوزه‌های علمیه می‌دانند: «الَّذِینَ یبَلِّغُونَ رِ‌سَالَاتِ اللهِ وَیخْشَوْنَهُ وَلَا یخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا الله. ترجمه: کسانی که پیام‌های خدا را ابلاغ می‌کنند و از او می‌ترسند و از هیچ کس جز خدا بیم ندارند». برخی از علما [[تفقه]] در دین به معنای فهم عمیق دین را برگرفته از [[آیه نفر]] می‌دانند. | ||
به کسانی که در حوزه تحصیل و تدریس می‌کنند، به نسبت درجه و مقام علمی آنها، القابی مانند: شیخ، [[آخوند]]، [[ثقةالاسلام]]، [[حجت‌الاسلام]]، [[حجت‌الاسلام والمسلمین]]، [[آیت‌الله]]، [[آیت‌الله‌العظمی]] گفته می‌شود.<ref>اباذری، عبدالرحیم، ۱۳۸۹، ص۲۵. </ref> | به کسانی که در حوزه تحصیل و تدریس می‌کنند، به نسبت درجه و مقام علمی آنها، القابی مانند: شیخ، [[آخوند]]، [[ثقةالاسلام]]، [[حجت‌الاسلام]]، [[حجت‌الاسلام والمسلمین]]، [[آیت‌الله]]، [[آیت‌الله‌العظمی]] گفته می‌شود.<ref>اباذری، عبدالرحیم، ۱۳۸۹، ص۲۵. </ref> | ||