حوزه علمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تاریخچه
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مدرسه بالاسر، | مدرسه بالاسر، | ||
[[مدرسه پریزاد]] و | [[مدرسه پریزاد]] و | ||
[[مدرسه دو در]]. قرن دهم قمری تا سیزدهم را دوران بالندگی حوزه مشهد برشمرده‌اند؛ [[محمدباقر سبزواری]]( | [[مدرسه دو در]]. قرن دهم قمری تا سیزدهم را دوران بالندگی حوزه مشهد برشمرده‌اند؛ [[محمدباقر سبزواری]](درگشت: ۱۰۹۰ق.) | ||
و [[شیخ حر عاملی]]( | و [[شیخ حر عاملی]](درگذشت: ۱۱۰۴ق.) نویسنده کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] از افرادی هستند که در رونق بخشیدن به حوزه مشهد در قرن یازدهم هجری قمری موثر بوده‌اند. در قرن ۱۲و۱۳ حوزه مشهد رونق خود را از دست داد و با حضور [[سید حسین طباطبایی قمی|سید حسین قمی]] و میرزا محمد کفایی خراسانی(درگذشت: ۱۳۵۶ق-۱۳۱۶ش)حوزه مشهد مجددا اندکی رونق یافت وبا تبعید این دو دچار رکود شد و با حضور [[سید محمدهادی میلانی]] در ۱۳۷۳هجری قمری حوزه مشهد رونق خویش را بازیافت.{{مدرک}} <ref>http://shorakh.org/pishine | ||
</ref> | </ref> | ||
* '''[[حوزه علمیه بغداد]]''': حضور برخی از [[امامان شیعه]] و فعالیت [[نواب اربعه]] [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم]](عج) در [[بغداد]] عامل اصلی تشکیل کانون‌های مباحث علمی از اواخر قرن دوم بوده است بعدها با ظهور عالمان تأثیرگذاری مانند [[ابن‌جنید]]، [[شیخ مفید]]، [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]] [[حوزه علمیه بغداد]] به اوج شکوفایی رسید. با توجه با مساله امامت و آغاز [[غیبت امام مهدی(عج)|دوره غیبت]] و حضور [[اشاعره]] و [[معتزله]]، مباحث کلامی در این دوره رونق ویژه‌ای دارد. [[تصحیح الاعتقاد]]، تنزیه الانبیاء از آثار این دوره است باورود [[طغرل سلجوقی]] به بغداد در [[۴۴۷ق]]، این مرکز از رونق افتاد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۳۷۷.</ref> | * '''[[حوزه علمیه بغداد]]''': حضور برخی از [[امامان شیعه]] و فعالیت [[نواب اربعه]] [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم]](عج) در [[بغداد]] عامل اصلی تشکیل کانون‌های مباحث علمی از اواخر قرن دوم بوده است بعدها با ظهور عالمان تأثیرگذاری مانند [[ابن‌جنید]]، [[شیخ مفید]]، [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]] [[حوزه علمیه بغداد]] به اوج شکوفایی رسید. با توجه با مساله امامت و آغاز [[غیبت امام مهدی(عج)|دوره غیبت]] و حضور [[اشاعره]] و [[معتزله]]، مباحث کلامی در این دوره رونق ویژه‌ای دارد. [[تصحیح الاعتقاد]]، | ||
[[تنزیه الانبیاء (کتاب)|تنزیه الانبیاء]] از آثار این دوره است باورود [[طغرل سلجوقی]] به بغداد در [[۴۴۷ق]]، این مرکز از رونق افتاد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۳۷۷.</ref> | |||
* '''[[حوزه علمیه نجف]]''': برخی معتقدند پیش از آمدن شیخ طوسی، در نجف حلقه‌های بحث و درس در جوار مرقد [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان]] علیه‌السلام برقرار و حوزه علمیه شکل گرفته بوده است. اما اندکی پس از ورود طغرل سلجوقی به بغداد، در میانه‌های قرن پنجم شیخ به نجف هجرت کرد و با فعالیت علمی او [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] پاگرفت و مرکزیت علمی و فکری تشیع پیدا کرد دو کتاب [[التهذیب]] و [[الاستبصار]] از آثار این دوره است [[شیخ طوسی]] شاگردان را به فقه استدلالی و اجتهادی تشویق کرد با درگذشت شیخ طوسی حوزه نجف رو به افول رفت.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۳۸۵.</ref> | * '''[[حوزه علمیه نجف]]''': برخی معتقدند پیش از آمدن شیخ طوسی، در نجف حلقه‌های بحث و درس در جوار مرقد [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان]] علیه‌السلام برقرار و حوزه علمیه شکل گرفته بوده است. اما اندکی پس از ورود طغرل سلجوقی به بغداد، در میانه‌های قرن پنجم هجری قمری، شیخ طوسی به نجف هجرت کرد و با فعالیت علمی او [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] پاگرفت و مرکزیت علمی و فکری تشیع پیدا کرد دو کتاب [[التهذیب]] و [[الاستبصار]] از آثار این دوره است [[شیخ طوسی]] شاگردان را به فقه استدلالی و اجتهادی تشویق کرد با درگذشت شیخ طوسی حوزه نجف رو به افول رفت.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۳۸۵.</ref> | ||
*'''[[حوزه علمیه حله]]''': این حوزه از قرن ششم بنا نهاده شد و از اواسط قرن ششم تا قرن هشتم از حوزه‌های علمیه معتبر شیعه بود. [[ابن‌ادریس حلی|ابن‌ادریس]]، [[ابن‌نمای حلی (ابهام‌زدایی)|ابن‌نما]]، [[محقق حلی]]، [[علامه حلی]]، [[فخرالمحققین]] از علمای حوزه حله بودند. احیای روح تحقیق و انتقاد توسط [[ابن‌ادریس]]، دسته‌بندی احادیث به اعتبار سند توسط [[سید بن طاووس]] و سپس علامه حلی، ارائه سبک نوین در تدوین و تدریس فقه و نوگرایی در باب‌بندی موضوعات آن توسط محقق حلی از ویژگی‌ها و دستاوردهای این حوزه در آن عصر بوده است. [[حوزه علمیه حله]] به علت درگیری‌های مکرری که در دوره ملوک الطوایفی پس از سقوط ایلخانان بر سر تصرف حله روی داد، رفته رفته رونق خود را از دست داد.<ref>جوادی، / حسنی، بررسی تاریخ حوزهٔ علمیه حله، ۱۳۸۷ش، شماره ۲۱.</ref> | *'''[[حوزه علمیه حله]]''': این حوزه از قرن ششم هجری قمری بنا نهاده شد و از اواسط قرن ششم تا قرن هشتم از حوزه‌های علمیه معتبر شیعه بود. [[ابن‌ادریس حلی|ابن‌ادریس]]، [[ابن‌نمای حلی (ابهام‌زدایی)|ابن‌نما]]، [[محقق حلی]]، [[علامه حلی]]، [[فخرالمحققین]] از علمای حوزه حله بودند. احیای روح تحقیق و انتقاد توسط [[ابن‌ادریس]]، دسته‌بندی احادیث به اعتبار سند توسط [[سید بن طاووس]] و سپس علامه حلی، ارائه سبک نوین در تدوین و تدریس فقه و نوگرایی در باب‌بندی موضوعات آن توسط محقق حلی از ویژگی‌ها و دستاوردهای این حوزه در آن عصر بوده است. [[حوزه علمیه حله]] به علت درگیری‌های مکرری که در دوره ملوک الطوایفی پس از سقوط ایلخانان بر سر تصرف حله روی داد، رفته رفته رونق خود را از دست داد.<ref>جوادی، / حسنی، بررسی تاریخ حوزهٔ علمیه حله، ۱۳۸۷ش، شماره ۲۱.</ref> | ||
* '''[[حوزه علمیه اصفهان]]''': در قرن نهم و دوره [[صفویه]] بجهت فشار‌هایی که بر شیعیان در قلمرو [[عثمانی]] وارد شده بود، برخی از عالمان شیعی [[جبل‌عامل|جبل عامل]] به ایران مهاجرت کردند و [[حوزه علمیه اصفهان|حوزه اصفهان]] در این دوره تأسیس شد. [[محمدتقی مجلسی]]، [[شیخ بهایی]]، [[میرداماد]]، [[میرفندرسکی]]، [[ملاصدرا]]، [[محقق کرکی]] از علمای این دوره هستند دو گرایش فلسفی و حدیثی در این حوزه قوت بیشتری داشتند. این حوزه از همان زمان تاکنون حیات خود را ادامه داده است اگر چه از قوت آن کاسته شد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷.</ref> | * '''[[حوزه علمیه اصفهان]]''': در قرن نهم و دوره [[صفویه]] بجهت فشار‌هایی که بر شیعیان در قلمرو [[عثمانی]] وارد شده بود، برخی از عالمان شیعی [[جبل‌عامل|جبل عامل]] به ایران مهاجرت کردند و [[حوزه علمیه اصفهان|حوزه اصفهان]] در این دوره تأسیس شد. [[محمدتقی مجلسی]]، [[شیخ بهایی]]، [[میرداماد]]، [[میرفندرسکی]]، [[ملاصدرا]]، [[محقق کرکی]] از علمای این دوره هستند دو گرایش فلسفی و حدیثی در این حوزه قوت بیشتری داشتند. این حوزه از همان زمان تاکنون حیات خود را ادامه داده است اگر چه از قوت آن کاسته شد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷.</ref> | ||