آیه ۳ سوره صف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
*[[آیه ۳۵ سوره غافر]]: غضب خداوند را در مورد افرادی میداند که بدون دلیل و برهان در مورد آیات خداوند به مجادله بر میخیزند.<ref>طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۱، ص۳۷۶.</ref> | *[[آیه ۳۵ سوره غافر]]: غضب خداوند را در مورد افرادی میداند که بدون دلیل و برهان در مورد آیات خداوند به مجادله بر میخیزند.<ref>طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۱، ص۳۷۶.</ref> | ||
[[شیخ طوسی]] عالم و مفسر شیعه نکتهای در ذیل آیه آورده که [[خدا|خداوند]] ناراحتی خود بر گفتن چیزی و انجام ندادن آن را در حالی ذکر میکند که انجام همه حرفهایی که انسان میزند [[واجب]] نیست. انسان در موارد متعددی حرفهایی میزند که انجام آنها واجب نیست و میتوان آنها را ترک کرد.<ref>شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، ج۹، ص۵۹۱.</ref> [[فخر رازی]] مفسر اهلسنت خشم خداوند را موجب عذاب الهی نیز میداند.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۵۲۷.</ref> | [[شیخ طوسی]] عالم و مفسر شیعه نکتهای در ذیل آیه آورده که [[خدا|خداوند]] ناراحتی خود بر گفتن چیزی و انجام ندادن آن را در حالی ذکر میکند که انجام همه حرفهایی که انسان میزند [[واجب]] نیست. انسان در موارد متعددی حرفهایی میزند که انجام آنها واجب نیست و میتوان آنها را ترک کرد.<ref>شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، ج۹، ص۵۹۱.</ref> [[فخر رازی]] (درگذشت: ۶۰۶ق) مفسر اهلسنت خشم خداوند را موجب عذاب الهی نیز میداند.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۵۲۷.</ref> | ||
خداوند در [[آیه ۲ سوره صف]] مومنان را توبیخ میکند که چرا چیزی میگویند و بدان عمل نمیکنند. آیه ۳ صف را علتی برای آیه قبل خواندهاند که خداوند از اینکه انسان چیزی بگوید و بدان عمل نکند خشمگین میشود.<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۴۹.</ref> تعداد زیادی از مفسران نقل کردهاند که برخی [[صحابه|اصحاب پیامبر]] آرزوی جهاد داشتند اما وقتی فرصت [[جهاد]] پدید آمد از انجام آن خودداری کردند. آیه ۳ سوره صف در مورد اینان نازل شده است.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۳۱۳.</ref> برخی آیه را نازل شده برای تعدادی از صحابه میدانند که حَسرَت حضور نیافتن در [[غزوه بدر|جنگ بدر]] را میخوردند و میگفتند در آینده خواهیم جنگید اما وقتی نوبت [[غزوه احد|جنگ احد]] رسید، فرار کردند.<ref>حسینی شیرازی، تبيين القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۵۶۵.</ref> | خداوند در [[آیه ۲ سوره صف]] مومنان را توبیخ میکند که چرا چیزی میگویند و بدان عمل نمیکنند. آیه ۳ صف را علتی برای آیه قبل خواندهاند که خداوند از اینکه انسان چیزی بگوید و بدان عمل نکند خشمگین میشود.<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۴۹.</ref> تعداد زیادی از مفسران نقل کردهاند که برخی [[صحابه|اصحاب پیامبر]] آرزوی جهاد داشتند اما وقتی فرصت [[جهاد]] پدید آمد از انجام آن خودداری کردند. آیه ۳ سوره صف در مورد اینان نازل شده است.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۳۱۳.</ref> برخی آیه را نازل شده برای تعدادی از صحابه میدانند که حَسرَت حضور نیافتن در [[غزوه بدر|جنگ بدر]] را میخوردند و میگفتند در آینده خواهیم جنگید اما وقتی نوبت [[غزوه احد|جنگ احد]] رسید، فرار کردند.<ref>حسینی شیرازی، تبيين القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۵۶۵.</ref> |