confirmed، templateeditor
۱۱٬۱۲۹
ویرایش
(ویکی سازی) |
(ویکی سازی) |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==احکام فقهی بسمله== | ==احکام فقهی بسمله== | ||
فقها در [[ابواب فقه|ابوابی]] همچون [[طهارت]]، [[نماز]]، [[نکاح]]، [[صید | فقها در [[ابواب فقه|ابوابی]] همچون [[طهارت]]، [[نماز]]، [[نکاح]]، [[صید شرعی|صید]] و [[ذبح شرعی|ذباحه]] و [[اطعمه و اشربه|اَطعمه و اَشربه]]، احکامی در رابطه با بسمله بیان کردهاند که برخی از آنها به بیان زیر است: | ||
*'''لمس بسمله:''' بنا به دیدگاه مشهور فقهای [[شیعه]]، لمس بدون [[وضو|وضوی]] بسملهای که مکتوب است، ازآنجاکه آیهای از آیات قرآن است<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۹۱ق، ج۲، ص۲۷۲.</ref> و اسم و [[اسما و صفات|صفات خداوند]] در آن به کار رفته، [[حرام]] است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۲.</ref> همچنین گفتهاند لمس بسملهِ مکتوب، بر شخص [[جنابت|جُنُب]] حرام است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰۹.</ref> | *'''لمس بسمله:''' بنا به دیدگاه مشهور فقهای [[شیعه]]، لمس بدون [[وضو|وضوی]] بسملهای که مکتوب است، ازآنجاکه آیهای از [[آیه|آیات قرآن]] است<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۹۱ق، ج۲، ص۲۷۲.</ref> و اسم و [[اسما و صفات|صفات خداوند]] در آن به کار رفته، [[حرام]] است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۲.</ref> همچنین گفتهاند لمس بسملهِ مکتوب، بر شخص [[جنابت|جُنُب]] حرام است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۰۹.</ref> | ||
*'''بسمله در قرائت نماز:''' به [[اجماع]] فقهای شیعه، بسمله جزوی از همهٔ سورهها، غیر از [[سوره | *'''بسمله در قرائت نماز:''' به [[اجماع]] فقهای شیعه، بسمله جزوی از همهٔ سورهها، غیر از [[سوره توبه]] است و لذا قرائت آن در سورههای نماز [[واجب]] است.<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۹۱ق، ج۶، ص۱۷۴-۱۷۵.</ref> | ||
*'''صید و ذبح شرعی:''' به فتوای فقیهان، گفتن بسمالله از شرایط تحقق [[ذبح شرعی]] است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۶، ص۱۱۳.</ref> همچنین در شکار، هنگام فرستادن سگ شکاری بهسوی صید یا پرتاب تیر بهسوی آن، باید بسمالله گفته شود و چنانچه عمداً گفته نشود، گوشت آنچه صید شده، [[حلال]] نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۶، ص۳۰.</ref> | *'''صید و ذبح شرعی:''' به فتوای فقیهان، گفتن بسمالله از شرایط تحقق [[ذبح شرعی]] است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۶، ص۱۱۳.</ref> همچنین در شکار، هنگام فرستادن سگ شکاری بهسوی صید یا پرتاب تیر بهسوی آن، باید بسمالله گفته شود و چنانچه عمداً گفته نشود، گوشت آنچه صید شده، [[حلال]] نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۶، ص۳۰.</ref> | ||
گفتن بسمالله در هنگام | گفتن بسمالله در هنگام [[وضو|وضوگرفتن]]،<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ج۱، ص۷۹.</ref> ابتدای [[آمیزش]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۴۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۹۱ق، ج۱۴، ص۱۰.</ref> و نیز پیش از خوردن غذا و نوشیدنیها<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۶، ص۴۵۱.</ref> [[مستحب]] است. | ||
==آیا بسمله آیهای مستقل است؟== | ==آیا بسمله آیهای مستقل است؟== |