پرش به محتوا

دفاع مشروع: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۲: خط ۴۲:


==دفاع مشروع از حریم یا ناموس==
==دفاع مشروع از حریم یا ناموس==
فقیهان مصداق بارز حریم انسان را، خانواده مدافع (شامل زن و فرزندان) دانسته‌اند، اما برخی از فقها مانند شهید ثانی در ذیل کلام محقق حلی<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> احتمال داده است که واژه حریم شامل تمامی مَحارم مدافع شود.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۵، ص۵۴.</ref> ملاک [[هتک حرمت|هتک حریم]]، هر کار حرامی دانسته شده است که به وسیله آن خانواده یا محارم مدافع مورد سوء استفاده جنسی قرار گیرند که مصداق اَشدّ آن آمیزش ([[زنا]] یا [[لواط]]) و مصداق ضعیف آن سایر لذت‌های جنسی (بوسیدن، [[تفخیذ]] و [[نگاه حرام]]) است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۷۷؛ شهید اول، الدروس الشرعیه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵۹؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۵، ص۵۵.</ref>  
فقیهان مصداق بارز حریم انسان را، خانواده مدافع (شامل زن و فرزندان) دانسته‌اند، اما شهید ثانی در ذیل کلام محقق حلی<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> احتمال داده است که واژه حریم شامل تمامی مَحارم مدافع شود.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۵، ص۵۴.</ref> ملاک [[هتک حرمت|هتک حریم]]، هر کار حرامی دانسته شده است که به وسیله آن خانواده یا محارم مدافع مورد سوء استفاده جنسی قرار گیرند که مصداق اَشدّ آن آمیزش ([[زنا]] یا [[لواط]]) و مصداق ضعیف آن سایر لذت‌های جنسی (بوسیدن، [[تفخیذ]] و [[نگاه حرام]]) است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۷۷؛ شهید اول، الدروس الشرعیه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵۹؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۵، ص۵۵.</ref>  


وجوب دفاع از ناموس در فقه شیعه به آیات<ref>سوره تحریم، آیه۶.</ref> روایات،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۶ق، ج۱۵، ص۱۱۹و ج۲۹، ص۶۸.</ref> حکم عقل،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۵۳.</ref> اجماع<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۵۴.</ref> و [[امر به معروف و نهی از منکر|وجوب نهی از منکر]]،<ref>فاضل هندی، كشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱۰، ص۶۴۹.</ref> مستند شده است.  
وجوب دفاع از ناموس در فقه شیعه به آیات<ref>سوره تحریم، آیه۶.</ref> روایات،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۶ق، ج۱۵، ص۱۱۹و ج۲۹، ص۶۸.</ref> حکم عقل،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۵۳.</ref> اجماع<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۵۴.</ref> و [[امر به معروف و نهی از منکر|وجوب نهی از منکر]]،<ref>فاضل هندی، كشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱۰، ص۶۴۹.</ref> مستند شده است.  
confirmed، protected، templateeditor
۱۲٬۷۳۳

ویرایش