امامزاده حسین قزوین: تفاوت میان نسخه‌ها

  | عنوان = امامزاده حسین قزوین

  | نام = حسین بن علی بن موسی الرضا(ع)

[[بقعه]] امامزاده در وسط حیاطی بزرگ است که از شمال و جنوب با دو درگاه با بیرون ارتباط می‌یابد و روبروی در ورودی شمالی در داخل حیاط [[سقاخانه]] قرار دارد. دور تا دور صحن ایوان‌هایی است که با کاشی‌کاری تزیین شده است.

چنانچه در کتاب برگی از تاریخ قزوین آمده، آرامگاه شاهزاده حسین، بزرگترین و باشکوه‌ترین مکان زیارتی [[قزوین]] و مورد توجه و ارادت کامل مردمان آنجا و از قدیمی‌ترین زیارتگاه‌های [[ایران]] است<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۹.</ref> که در محله دَبّاغان، انتهای خیابان سلامگاه قزوین واقع شده‌است.<ref>بهرامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/257855/ «شاهزاده حسین، زیارتگاه]»، سایت مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی</ref>

بنابر آنچه [[سید حسین مدرسی طباطبایی]] (متولد [[سال ۱۳۲۰ هجری شمسی|۱۳۲۰ش]]) نویسنده کتاب برگی از تاریخ قزوین از کتاب خُلد برین نقل کرده است، مقبره مُعین الدین فَغفور نقیب قزوین که فرزند شمس‌الدین محمد جد اعلای خاندان [[سادات مرعشی]] قزوین است از اواسط قرن هشتم بخشی از ضمایم مزار شاهزاده حسین بوده است.<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۱۷.</ref>

در برخی منابع، نام صاحب این آرامگاه حسین بن علی ذکر شده که در سال ۲۰۱ قمری در همین شهر از دنیا رفته‌است.<ref>[https://boghanews.ir/?p=33761 «معروف‌ترین و کهن‌ترین امامزاده قزوین؛ امامزاده حسین(ع)]»، سایت امامزادگان و بقاع متبرکه.</ref>

مستوفی، مورخ قرن هشتم قمری، در نُزهَه القلوب او را فرزند [[امام رضا علیه‌السلام|امام علی بن موسی الرضا(ع)]] دانسته است؛<ref>مستوفی، نزهه القلوب، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۰.</ref> اما کِیاء گیلانی نسب‌شناس در سِراج الاَنساب، نسب او را به [[جعفر بن ابی‌طالب|جعفر طَیار]] می‌رساند.<ref>کیا گیلانی، سراج الانساب، ۱۴۰۹ق، ص۱۷۹.</ref> چنانچه مدرسی طباطبایی، نقل کرده است، در برخی از مآخذ [[قاجاریه|دوره قاجاریه]] او را برادر امام رضا(ع) و فرزند [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام موسی کاظم(ع)]] خوانده‌اند؛<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۱۲.</ref> اما اهالی قزوین بنا بر متون تاریخی قدیمی او را فرزند بلافصل امام رضا(ع) می‌دانند.<ref>بهرامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/257855/ «شاهزاده حسین، زیارتگاه]»، سایت دائره المعارف بزرگ اسلامی.</ref> به نقل کتاب تاریخ گزیده وفات او در دو سالگی بوده است.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، چاپ سنگی، ص۴۵۰.</ref>  

بنای [[بقعه]] امامزاده حسین از آثار قرن دهم قمری است. این بقعه در گذشته در [[قبرستان]] بزرگ شهر قرار داشته‌ است که اکنون در شمال آن میدانی سرسبز و در جنوبش درختستانی واقع شده است.<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۳۷.</ref> به گفته مدرسی طباطبایی، درباره بنای قبلی آرامگاه و سرگذشت آن تا ابتدای [[صفویان|دوره صفوی]] اطلاعات دقیقی موجود نیست.<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۱۷.</ref>

در طرف شرق و غرب بقعه، رواق بالاسر و پایین‌پا واقع شده است که آستان شرقی و غربی حرم به آن دو رواق باز می‌شود که هر دو متعلق به بنای اصلی بقعه است.<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۳۷.</ref> رواق پایین پا ساده و بدون تزیین بوده اما سقف رواق بالاسر با نقش‌ونگار گچ‌بری، رنگ‌آمیزی شده و کمربند بنای آن با کتیبه‌ای نو مزین است. این کتیبه با ابیاتی چند در دهه‌های اخیر نوشته شده است.<ref>مدرسی طباطبایی، برگی از تاریخ قزوین، ۱۳۶۱ش، ص۳۸.</ref>

==نگارخانه==

</gallery>

{{پانوشت}}

==منابع==

{{منابع}}