confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۵۸
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمییز کاری) |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
== سرنوشت == | == سرنوشت == | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =وصیت [[علی(ع)]] درباره برخورد با ابن ملجم| نقلقول = '''«''' پسران عبدالمطلب! نبینم در خون مسلمانان فرو رفتهاید -و دستها را بدان آلوده- و گویید امیر مؤمنان را کشتهاند! بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود. بنگرید! اگر من از این ضربت او مردم، او را تنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا(ص) شنیدم میفرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده، هرچند سگ دیوانه باشد. '''»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[نهج البلاغه]]، ترجمه [[سید جعفر شهیدی|شهیدی]]، نامه ۴۷، ص۳۲۰-۳۲۱.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =وصیت [[علی(ع)]] درباره برخورد با ابن ملجم| نقلقول = '''«''' پسران عبدالمطلب! نبینم در خون مسلمانان فرو رفتهاید -و دستها را بدان آلوده- و گویید امیر مؤمنان را کشتهاند! بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود. بنگرید! اگر من از این ضربت او مردم، او را تنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا(ص) شنیدم میفرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده، هرچند سگ دیوانه باشد. '''»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[نهج البلاغه]]، ترجمه [[سید جعفر شهیدی|شهیدی]]، نامه ۴۷، ص۳۲۰-۳۲۱.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
گزارشهای متفاوتی از سرنوشت ابن ملجم در منابع تاریخی آمده؛ اما آنچه شهرت دارد این است که امام علی(ع) در آخرین ساعات زندگیاش، به فرزندانش [[وصیت]] کرد که با وی به مدارا رفتار کنند. پس از [[شهادت]] امام علی(ع)، ابن ملجم را برای قصاص نزد [[امام حسن | گزارشهای متفاوتی از سرنوشت ابن ملجم در منابع تاریخی آمده؛ اما آنچه شهرت دارد این است که امام علی(ع) در آخرین ساعات زندگیاش، به فرزندانش [[وصیت]] کرد که با وی به مدارا رفتار کنند. پس از [[شهادت]] امام علی(ع)، ابن ملجم را برای قصاص نزد [[امام حسن(ع)]] آوردند و ایشان نیز با یک ضربۀ شمشیر ابن ملجم را [[قصاص]] کرد و این واقعه در [[۲۱ رمضان]] روی داد. مشهور است ام الهیثم دختر اسود نخعی جنازه او را گرفته و آن را به آتش کشید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۲.</ref> | ||
در برخی شهرها مانند [[تهران]] و [[زنجان]]، روز [[۲۷ رمضان]] را بهعنوان روز کشته شدن [[ابن ملجم]] دانسته و رسم بوده است که شب بیست و هفتم، کله پاچه و آجیل مراد میخوردند.<ref> [http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=175918 رشیدی مهرآبادی، «ماه رمضان در تهران قدیم»]؛ [http://ostandari-zn.ir/traditions.aspx «سنتهای رايج ماه رمضان در استان زنجان»]</ref> | در برخی شهرها مانند [[تهران]] و [[زنجان]]، روز [[۲۷ رمضان]] را بهعنوان روز کشته شدن [[ابن ملجم]] دانسته و رسم بوده است که شب بیست و هفتم، کله پاچه و آجیل مراد میخوردند.<ref> [http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=175918 رشیدی مهرآبادی، «ماه رمضان در تهران قدیم»]؛ [http://ostandari-zn.ir/traditions.aspx «سنتهای رايج ماه رمضان در استان زنجان»]</ref> |