الله: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره ۲|اسم خاص خداوند|آشنایی با مفهوم خداوند مدخلِ|خدا|}}

'''اللّه''' اسم خاصی که بر ذات دارای جمیع [[صفات جمال و جلال الهی|صفات کمالی]] [[خداوند]] اطلاق می‌شود. این واژه که مشهورترین [[اسما و صفات|اسم خداوند]] است، در اصل [[زبان عربی|عربی]] است و [[احکام]] خاصی دارد؛ مانند ممنوعیت لمس کردن لفظ نوشته شده آن بدون [[طهارت]]. از جمله مهمترین خصوصیات این واژه می‌توان به قرار گرفتن در کلمه توحید و [[شهادتین|شهادت]] به [[توحید]] و ممنوعیت استفاده از آن برای غیر خداوند اشاره کرد.

[[عبدالله جوادی آملی]]، حکیم و مفسّر معاصر، الله را برترین نام از نام‌های ذات مقدسی دانسته‌ است که هستی صِرف و جامع همه [[اسماء الحسنی|اسمای حسنا]] و صفات نیکو و مبدأ همه کمالات وجودی و منزه از هر نقصی است.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۱ش، ج ۱، ص ۲۷۹</ref>

در هنر خوشنویسی، لفظ جلاله «الله»، اسلوبی منحصربه‌فرد داشته و به باور ریچارد اتینگهاوزن، مستشرق آلمانی و پژوهشگر هنر اسلامی، زیبانگاری کلمه «الله» هنرمندان را در دو سرحد جهان اسلام یعنی [[اسپانیا]] و [[افغانستان]]، به راه‌حل مشابه هدایت کرده‌است.<ref>اتینگهاوزن، ۱۳۷۹ش، ص۲۰۰</ref>

یکی از ویژگی‌های نگارش این کلمه، آن است که کلمه «الله» مرکب از سه حرف «الف، لام و هاء» است و شیوه نگارش هرکدام از این سه حرف در مفردات [[خوشنویسی اسلامی]]، با بیانی دقیق و هندسی مشخص شده و هرکدام برای شکل تنها و متّصل خود، هندسه و نقطه‌گذاری مشخصی دارند. ولی همین حروف هنگامی که در نگارش لفظ جلاله «الله» بکار می‌رود، به‌یک‌باره از آن اسلوب و چارچوب مفردات، دگرگون شده و شکل منحصربه‌فردی به خود می‌گیرند. تا جایی که نگارش کلمه «الله» نیازمند آموزش جداگانه و ممارست مجزّا است.<ref>محمدی پارسا، «جایگاه حروف نزد عرفا و تأثیر آن بر هنر خوشنویسی اسلامی»، ص۷۶.</ref>

[[سید محمدحسین حسینی طهرانی|علامه طهرانی]] براین باور است که کلمه "الله"‌ در تلفظ اگرچه مُشدّد است اما آن را در کتابت و نوشتن نباید با تشديد نوشت، بلكه‌ در كتابت‌ "لام"‌ را مکرر نوشته و تشدید گذاشته نمی‌شود.  {{مدرک}}

[[خدا]]

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

==پیوند به بیرون==

{{خداشناسی}}

<onlyinclude>{{درجه‌بندی