استعاذه: تفاوت میان نسخه‌ها

==اهمیت استعاذه==

دو سوره [[سوره ناس|ناس]] و [[سوره فلق|فلق]]، به استعاذه و پناه بردن به خداوند متعال اختصاص یافته است و این امر نشان دهنده اهمیت این موضوع در قرآن کریم است. این دو سوره که با خطاب به [[پیامبر(ص)]] و دستور به استعاذه آغاز می‌شود،  از همان صدر اسلام به «‌[[معوذتین|مُعَوَّذَتَیْن]]» شهرت یافت و جانشین انواع [[تعویذ|تعویذهای]] نادرست [[جاهلیت|عصر جاهلی]] شد. [[رسول اکرم(ص)]] تلاوت معوذتین را بهترین روش جهت درپناه ماندن می‌دانستند<ref>ابن سعد، ج۲، ص۲۱۲؛ نسایی، ج۸، ص۲۵۱، ۲۵۲</ref> و در عمل بارها [[حسنین (ع)|امام حسن و امام حسین(علیهما السلام)]] را به این دو سوره تعویذ می‌نمودند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۶</ref>