ایام البیض: تفاوت میان نسخه‌ها
←اعمال ایام بیض در ماه رجب
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
مهم‌ترین عمل در این سه روز [[روزه]] است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، [[روزه]] سه روز در هر ماه، در دوران پیش از [[اسلام]] نیز امری پسندیده بوده و روزۀ [[حضرت ابراهیم(ع)]] دانسته شده است.<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، صص۲۲۲-۲۲۳</ref> [[پیامبر(ص)]] از مردم خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۷، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند، دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> | مهم‌ترین عمل در این سه روز [[روزه]] است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، [[روزه]] سه روز در هر ماه، در دوران پیش از [[اسلام]] نیز امری پسندیده بوده و روزۀ [[حضرت ابراهیم(ع)]] دانسته شده است.<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، صص۲۲۲-۲۲۳</ref> [[پیامبر(ص)]] از مردم خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۷، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند، دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> | ||
روایاتی که بر [[استحباب]] روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به [[استحباب]] روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند، دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن سه روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، ص۲۲۰-۲۲۳</ref> به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب سه روز روزه در هر ماه نیست،<ref>ابن قدامه، المغنی، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۱۶.</ref> در تعیین مصداق این سه روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، [[امام صادق(ع)]] این سه روز را «[[پنجشنبه]] دهه اول، [[چهارشنبه]] دهه دوم و [[پنجشنبه]] دهه آخر» می‌داند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۴.</ref> | روایاتی که بر [[استحباب]] روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به [[استحباب]] روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند، دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن سه روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، ص۲۲۰-۲۲۳</ref> به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب سه روز روزه در هر ماه نیست،<ref>ابن قدامه، المغنی، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۱۶.</ref> در تعیین مصداق این سه روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، [[امام صادق(ع)]] این سه روز را «[[پنجشنبه]] دهه اول، [[چهارشنبه]] دهه دوم و [[پنجشنبه]] دهه آخر» می‌داند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۴.</ref>{{یاد|[[شیخ صدوق]] در [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرایع]] پس از نقل روایت می‌گوید هر چند این روایت که دلالت بر روزه گرفتن روزهای ۱۳و۱۴و ۱۵هر ماه قمری دارد صحیح است ولی خداوند با آیه «وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» آیه ۷ سوره حشر امور دینش را به پیامبر تفویض کرده و سنت رسول الله گرفتن روزه پدر پنجشنبه اول هر ماه و چهارشنبه در وسط هر ماه(پس از دهم) و پنجشنبه آخر هر ماه است. و روزه این سه روز ثواب روزه عمر را دارد. <ref>صدوق، علل الشرایع، منشورات المكتبة الحيدرية ومطبعتها في النجف، ج۲، ص۳۸۰.</ref>}} | ||
در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات [[فقه|فقیهان]] در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و مُعارض آن‌ها به درازا کشیده است.<ref>نک: شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۱؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۲۹۶؛ سید ابن طاووس، الدروع الواقیة، ۱۴۱۴ق، ص۶۶.</ref> | در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات [[فقه|فقیهان]] در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و مُعارض آن‌ها به درازا کشیده است.<ref>نک: شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۱؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۲۹۶؛ سید ابن طاووس، الدروع الواقیة، ۱۴۱۴ق، ص۶۶.</ref> | ||