پرش به محتوا

اهل سنت و جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۷۹: خط ۷۹:
=== اهل حدیث ===
=== اهل حدیث ===
{{اصلی|اصحاب حدیث}}
{{اصلی|اصحاب حدیث}}
گروه و جریانی در میان اهل سنت که عهده‌دار گردآوری، آموزش و گسترش احادیث بودند و با استناد به ظاهر احادیث درباره مسائل اعتقادی و فقهی نظر می‌دادند و استفاده کنندگان از روش‌های استدلالی عقلی در زمینه فقه و کلام را نکوهش می‌کردند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۳</ref> [[مالک بن انس]]، [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، [[احمد بن حنبل]] و داود بن علی اصفهانی رئیس مذهب داودیه از بزرگان اهل حدیث در عرصه فقه بشمار می‌آیند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۵</ref> در زمان درگیری میان اهل حدیث و متکلمین، احمد بن حنبل به دلیل مقاومت در برابر فشارهای مأمون و معتصم عباسی که از حامیان معتزله بودند رهبری اهل حدیث را به عهده گرفت و با پافشاری بر قدیم بودن قرآن با نگارش کتاب «اصول السنة» به تنظیم نظریات اهل حدیث در عرصه مسائل اعتقادی پرداخت.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۵</ref> اهل حدیث صفات خبری خدا را به همان معنای ظاهری می‌گیرند و می‌گویند مومنان خدا را در آخرت همچون ماه شب چهاردهم می‌بینند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۶</ref> قرار گرفتن معتزله در مقابل شیوه ظاهرگرایانه اهل حدیث موجب شد در اوائل قرن چهارم افرادی همچون اشعری و ماتریدی در دفاع از آن درصدد عقلانی کردن آن برآیند و مذاهب کلامی بعدی اهل سنت را پایه گذاری کنند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۷</ref>
گروه و جریانی در میان اهل سنت که عهده‌دار گردآوری، آموزش و گسترش احادیث بودند و با استناد به ظاهرِ احادیث درباره مسائل اعتقادی و فقهی نظر می‌دادند و استفاده کنندگان از روش‌های استدلالی عقلی در زمینه فقه و کلام را نکوهش می‌کردند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۳</ref> [[مالک بن انس]]، [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، [[احمد بن حنبل]] و داود بن علی اصفهانی رئیس مذهب داودیه از بزرگان اهل حدیث در عرصه فقه بشمار می‌آیند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۵</ref> در زمان درگیری میان اهل حدیث و متکلمین، احمد بن حنبل به دلیل مقاومت در برابر فشارهای [[مأمون عباسی|مأمون]] و معتصم عباسی که از حامیان معتزله بودند رهبری اهل حدیث را به عهده گرفت و با پافشاری بر قدیم بودن قرآن با نگارش کتاب «اصول السنة» به تنظیم نظریات اهل حدیث در عرصه مسائل اعتقادی پرداخت.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۵</ref> اهل حدیث صفات خبری خدا را به همان معنای ظاهری می‌گیرند و می‌گویند مومنان خدا را در آخرت همچون ماه شب چهاردهم می‌بینند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۶</ref> قرار گرفتن معتزله در مقابل شیوه ظاهرگرایانه اهل حدیث موجب شد در اوائل قرن چهارم افرادی همچون اشعری و ماتریدی در دفاع از آن درصدد عقلانی کردن آن برآیند و مذاهب کلامی بعدی اهل سنت را پایه گذاری کنند.<ref>رضوی، «اهل حدیث»، ص۵۶۷</ref>


=== معتزلی ===
=== معتزلی ===
۱۵٬۵۱۳

ویرایش