اهل سنت و جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

به پیروان [[مالک بن انس]]، مالکی گفته می‌شود. مالک کتابی در حدیث با نام «الموطأ» دارد. او در «اجتهاد» خود اعتماد بر [[قرآن|قرآن کریم]] و حدیث می‌کرد و اگر حدیثی پیدا نمی‌کرد به «[[قیاس]]» رجوع می‌نمود. مذهب مالکی در مدینه نشأت یافت و در حجاز منتشر گشت سپس اهل مغرب و اندلس آن را پذیرفتند و اکنون این مذهب در مراکش و الجزایر و تونس و لیبی و مصر و سودان و بحرین و کویت رواج دارد و پیروان آن قریب پنجاه میلیون مسلمانند.<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ۱۳۷۲ش، ص۳۸۴</ref>اصول مذهب فقهی مالکی عبارتند از [[قرآن]]، [[سنت|سنت نبوی]]، عمل اهل مدینه، قولِ [[صحابه|صحابی]] (در صورت فقدان حدیث نبوی)، مصالح مرسله، قیاس، [[سد ذرایع]] ، [[اجماع]]، عرف و عادت، [[استحسان]] و [[اصل استصحاب|استصحاب]].<ref>مدکور، مناهج الاجتهاد فی الاسلام، ۱۹۷۷م، ص۶۱۳-۶۱۶ </ref>