confirmed، protected، templateeditor
۶۳
ویرایش
مباح: تفاوت میان نسخهها
خنثیسازی نسخهٔ 1220054 از Mohsin (بحث)
برچسب: برگرداندهشده |
برچسب: خنثیسازی |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پیغمبر اکرم]] نیز این واژه استعمال نشده است، {{یاد| در برخی روایات مشتقات واژه اباحه بکار رفته است مانند: [[توقیع]]ی که ازسوی [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان]] صادر شده و در آن به مباح بودن [[خمس]]([[انفال]]) برای [[شیعه|شیعیان]] در عصر غیبت اشاره شده است: أَمَّا الْخُمُسُ فَقَدْ أُبِیحَ لِشِیعَتِنَا... طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۲۳۸.}}ولی [[فقه]]ا و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه میدانند، مشهور در میان فقهای [[امامیه]] این است که حکم عقل و شرع هر دو بر اصالت اباحه قائم است.<ref>انصاری، ۱۹۹</ref> مستند شرعی آنان [[آیه|آیات]] و احادیث منقول از [[امامان شیعه| ائمه]] است از جمله این آیات: | در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پیغمبر اکرم]] نیز این واژه استعمال نشده است، {{یاد| در برخی روایات مشتقات واژه اباحه بکار رفته است مانند: [[توقیع]]ی که ازسوی [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان]] صادر شده و در آن به مباح بودن [[خمس]]([[انفال]]) برای [[شیعه|شیعیان]] در عصر غیبت اشاره شده است: أَمَّا الْخُمُسُ فَقَدْ أُبِیحَ لِشِیعَتِنَا... طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۲۳۸.}}ولی [[فقه]]ا و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه میدانند، مشهور در میان فقهای [[امامیه]] این است که حکم عقل و شرع هر دو بر اصالت اباحه قائم است.<ref>انصاری، ۱۹۹</ref> مستند شرعی آنان [[آیه|آیات]] و احادیث منقول از [[امامان شیعه| ائمه]] است از جمله این آیات: | ||
# {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً|ترجمه= | # {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً|ترجمه= او خدایی است که همۀ موجودات زمین را برای شما خلق کرد|سوره= [[سوره بقره|بقره]]|آیه= ۲۹}}؛ | ||
# {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً|ترجمه= | # {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً|ترجمه=ای مردم از آنچه در زمین است، [[حلال]] و پاکیزه را تناول کنید|سوره =بقره|آیه= ۱۶۸}}؛ | ||
# {{متن قرآن|قُلْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ|ترجمه= | # {{متن قرآن|قُلْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ|ترجمه= بگوای پیامبر در احکامی که به من وحی شده است، من چیزی را که برای خورندگان طعام حرام باشد، نمییابم، جز آنکه [[میته]] (حیوان مرده) باشد یا خون ریخته یا گوشت خوک|سوره= [[سوره انعام|انعام]]|آیه= ۱۴۵}}. | ||
# {{متن قرآن| وَالاَْرْضَ وَضَعَهَا لِلأَنَامِ|ترجمه= | # {{متن قرآن| وَالاَْرْضَ وَضَعَهَا لِلأَنَامِ|ترجمه= زمین را برای خلایق آفرید،|سوره = [[سوره الرحمن|الرحمن]]|آیه= ۱۰}}؛<ref>https://makarem.ir/compilation/Reader.aspx?pid=61979&lid=0&mid=50707&catid=0 تقریرات درس اصول آیت الله مکارم شیرازی | ||
</ref> | |||
از پیامبر روایت است که «ثلاثٌ لا يُمنعن : الماء والكلأ و النار» سه چیزاند که از آنها منع کرده نمیشود: آب، چراگاه، و آتش. از این روایت نیز اباحه فهمیده شده است. <ref>مجلسی، بحارالانوار، المحقق: الشيخ عبد الزهراء العلوي، پاورقی ج۳۱، ص۲۲۷ از صحیح بخاری، ج۳، ص۱۱۰.</ref> | |||
از [[امام صادق علیهالسلام| امام صادق(ع)]] نیز نقل شده که «کلُّ شَئٍ مُطْلَقٌ حَتّی یَرِدَ فیه نَهْی»: همه اشیاء مباحند مگر آنکه مورد نهی واقع شده باشند.<ref>حر عاملی، وسائلالشیعه، الناشرمؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث ـ قم، ج۶، ص۲۸۹.</ref> | |||
== اباحه تملک و اباحه انتفاع در فقه و حقوق مدنی == | == اباحه تملک و اباحه انتفاع در فقه و حقوق مدنی == | ||