confirmed، protected، templateeditor
۶۲
ویرایش
مباح: تفاوت میان نسخهها
←اصالت اباحه
(←منابع) |
برچسب: برگرداندهشده |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پیغمبر اکرم]] نیز این واژه استعمال نشده است، {{یاد| در برخی روایات مشتقات واژه اباحه بکار رفته است مانند: [[توقیع]]ی که ازسوی [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان]] صادر شده و در آن به مباح بودن [[خمس]]([[انفال]]) برای [[شیعه|شیعیان]] در عصر غیبت اشاره شده است: أَمَّا الْخُمُسُ فَقَدْ أُبِیحَ لِشِیعَتِنَا... طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۲۳۸.}}ولی [[فقه]]ا و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه میدانند، مشهور در میان فقهای [[امامیه]] این است که حکم عقل و شرع هر دو بر اصالت اباحه قائم است.<ref>انصاری، ۱۹۹</ref> مستند شرعی آنان [[آیه|آیات]] و احادیث منقول از [[امامان شیعه| ائمه]] است از جمله این آیات: | در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پیغمبر اکرم]] نیز این واژه استعمال نشده است، {{یاد| در برخی روایات مشتقات واژه اباحه بکار رفته است مانند: [[توقیع]]ی که ازسوی [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان]] صادر شده و در آن به مباح بودن [[خمس]]([[انفال]]) برای [[شیعه|شیعیان]] در عصر غیبت اشاره شده است: أَمَّا الْخُمُسُ فَقَدْ أُبِیحَ لِشِیعَتِنَا... طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۲۳۸.}}ولی [[فقه]]ا و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه میدانند، مشهور در میان فقهای [[امامیه]] این است که حکم عقل و شرع هر دو بر اصالت اباحه قائم است.<ref>انصاری، ۱۹۹</ref> مستند شرعی آنان [[آیه|آیات]] و احادیث منقول از [[امامان شیعه| ائمه]] است از جمله این آیات: | ||
# {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً|ترجمه= | # {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً|ترجمه= وہی تو وہ (اللہ) ہے جس نے تمہارے لئے پیدا کیا وہ سب کچھ جو زمین میں ہے |سورہ= [[سوره بقرہ|بقره]]|آیہ= ۲۹}}؛ | ||
# {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً|ترجمه= | # {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً|ترجمه= اے انسانو! زمین میں جو حلال اور پاکیزہ چیزیں ہیں وہ کھاؤ۔|سوره =بقرہ|آیہ= ۱۶۸}}؛ | ||
# {{متن قرآن|قُلْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ|ترجمه= | # {{متن قرآن|قُلْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ|ترجمه= بکہہ دیجئے جو وحی میرے پاس آئی ہے میں اس میں کوئی چیز ایسی نہیں پاتا جو کھانے والے پر حرام ہو سوا اس کے کہ مردار ہو یا بہایا ہوا خون ہو یا سور کا گوشت ہو|سوره= [[سورہ انعام|انعام]]|آیہ= ۱۴۵}}. | ||
# {{متن قرآن| وَالاَْرْضَ وَضَعَهَا لِلأَنَامِ|ترجمه= زمین | # {{متن قرآن| وَالاَْرْضَ وَضَعَهَا لِلأَنَامِ|ترجمه= اور اس نے زمین کو تمام مخلوق کیلئے بنایا،|سورہ = [[سورہ الرحمن|الرحمن]]|آیہ= ۱۰}}؛<ref>https://makarem.ir/compilation/Reader.aspx?pid=61979&lid=0&mid=50707&catid=0 تقریرات درس اصول آیت الله مکارم شیرازی</ref> | ||
== اباحه تملک و اباحه انتفاع در فقه و حقوق مدنی == | == اباحه تملک و اباحه انتفاع در فقه و حقوق مدنی == | ||