پرش به محتوا

آیه سیف: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:


==شناخت آیه==
==شناخت آیه==
آیه سیف یا قتال پنجمین آیه [[سوره توبه]] است. دلیل نام‌گذاری این آیه به شمشیر و جنگ را از این جهت دانسته‌اند که در [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجری]] به مسلمانان فرمان داد پس از مهلتی چهارماهه برخوردی سخت با [[شرک|مشرکان]] از کشتن، اسارت و محاصره کردن تا نابودی کامل آنان داشته باشند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۲.</ref> در این آیه آمده که اگر مشرکان پیش از سپری شدن مدّت تعیین شده، اسلام بیاورند و شعایر اسلامی را، که مهم‌ترین آنها نماز و زکاتند، برپا کنند، در این صورت در امن و امان خواهند بود و بدون تفاوت، از تمام آنچه مسلمانان برخوردارند، برخوردار خواهند شد.<ref>مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم، دار الکتاب الإسلامی‏، ۱۴۲۴ق، ج‏4، ص: 12.</ref>
آیه سیف یا قتال پنجمین آیه [[سوره توبه]] است. دلیل نام‌گذاری این آیه به شمشیر و جنگ را از این جهت دانسته‌اند که در [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجری]] به مسلمانان فرمان داد پس از مهلتی چهارماهه برخوردی سخت با [[شرک|مشرکان]] از کشتن، اسارت و محاصره کردن تا نابودی کامل آنان داشته باشند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۵۲.</ref> در این آیه آمده که اگر مشرکان پیش از سپری شدن مدّت تعیین شده، اسلام بیاورند و شعایر اسلامی را، که مهم‌ترین آنها نماز و زکاتند، برپا کنند، در این صورت در امن و امان خواهند بود و بدون تفاوت، از تمام آنچه مسلمانان برخوردارند، برخوردار خواهند شد.<ref>مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم، دار الکتاب الإسلامی‏، ۱۴۲۴ق، ج‏4، ص: 12.</ref> بیان اقامه نماز و دادن زکات را برای این دانسته اند که تصدیقی باشد برای توبه و ایمان آنها<ref>بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، ۱۴۱۸ق، ج‏3، ص: 71</ref>


مکارم شیرازی مفسر قرآن درباره این آیه گفته که ظاهر این است که چهار موضوع «بستن راه‌ها، محاصره کردن، اسیر ساختن، و بالآخره کشتن» و به صورت یک امر تخییری نیست، بلکه با در نظر گرفتن شرایط محیط و زمان و مکان و اشخاص مورد نظر، باید هر یک از این امور که مناسب تشخیص داده شود، عملی گردد. اگر تنها با اسارت و محاصره کردن و بستن راه بر آنها در فشار کافی قرار گیرند از این راه باید وارد شد. و اگر چاره‌ای جز قتل نبود کشتن آنها مجاز است‏.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج‏7، ص۲۹۲.</ref>
مکارم شیرازی مفسر قرآن درباره این آیه گفته که ظاهر این است که چهار موضوع «بستن راه‌ها، محاصره کردن، اسیر ساختن، و بالآخره کشتن» و به صورت یک امر تخییری نیست، بلکه با در نظر گرفتن شرایط محیط و زمان و مکان و اشخاص مورد نظر، باید هر یک از این امور که مناسب تشخیص داده شود، عملی گردد. اگر تنها با اسارت و محاصره کردن و بستن راه بر آنها در فشار کافی قرار گیرند از این راه باید وارد شد. و اگر چاره‌ای جز قتل نبود کشتن آنها مجاز است‏.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج‏7، ص۲۹۲.</ref>
خط ۴۱: خط ۴۱:


برخی گفته‌اند منظور از «مشرکین» در آیه، عهدشکنان و مشرکانِ در حال توطئه و [[کافر حربی]] بوده است.<ref>قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص ۱۸۸.</ref>
برخی گفته‌اند منظور از «مشرکین» در آیه، عهدشکنان و مشرکانِ در حال توطئه و [[کافر حربی]] بوده است.<ref>قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص ۱۸۸.</ref>
بیان اقامه نماز و دادن زکات را برای این دانسته اند که تصدیقی باشد برای توبه و ایمان آنها<ref>بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، ۱۴۱۸ق، ج‏3، ص: 71</ref>


محمد عزه دروزه مفسر قرآن معتقد است موضوع احکام آیات ابتدایی سوره توبه صرفاً آن دسته از مشرکانی هستند که نقض عهد کرده و در شرایطی که پیامبر درگیر غزوه تبوک بوده است درصدد توطئه علیه مسلمانان برآمده اند. به اعتقاد او، قول به اطلاق و عمومیت این آیات دربارهٔ تمامی مشرکان، تحمیل معنایی است که سیاق و فحوای آیات آن را برنمی‌تابد. ص۳۹۵.<ref>آرمین، محسن، جریان‌های تفسیری معاصر، تهران، نی، ۱۳۹۶ش،</ref>
محمد عزه دروزه مفسر قرآن معتقد است موضوع احکام آیات ابتدایی سوره توبه صرفاً آن دسته از مشرکانی هستند که نقض عهد کرده و در شرایطی که پیامبر درگیر غزوه تبوک بوده است درصدد توطئه علیه مسلمانان برآمده اند. به اعتقاد او، قول به اطلاق و عمومیت این آیات دربارهٔ تمامی مشرکان، تحمیل معنایی است که سیاق و فحوای آیات آن را برنمی‌تابد. ص۳۹۵.<ref>آرمین، محسن، جریان‌های تفسیری معاصر، تهران، نی، ۱۳۹۶ش،</ref>
confirmed، templateeditor
۶٬۰۰۳

ویرایش