صفات جمال و جلال الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''صفات جمال و جلال الهی''' اصطلاحی در [[علم کلام]] و [[عرفان]] برای تقسیم بندی صفات [[خداوند]] است. «جلال» به معنای بزرگی و عظمت است و متکلمان صفاتی را که نشان‌دهنده بی‌نقصی و بی‌عیبی ذات خداوند هستند را «صفات جلال» می‌دانند. «جمال» نیز به معنای زیبایی است و صفاتی که نشان‌دهنده کمالی از کمالات ذات خداوند هستند از صفات «جمال» شمرده می‌شوند. در نگاه متکلمان این اصطلاح تعبیر دیگری از تقسیم صفات ذاتی خداوند به ثبوتی و سلبی است. | '''صفات جمال و جلال الهی''' اصطلاحی در [[علم کلام]] و [[عرفان]] برای تقسیم بندی صفات [[خداوند]] است. «جلال» به معنای بزرگی و عظمت است و متکلمان صفاتی را که نشان‌دهنده بی‌نقصی و بی‌عیبی ذات خداوند هستند را «صفات جلال» می‌دانند. «جمال» نیز به معنای زیبایی است و صفاتی که نشان‌دهنده کمالی از کمالات ذات خداوند هستند از صفات «جمال» شمرده می‌شوند. در نگاه متکلمان این اصطلاح تعبیر دیگری از تقسیم صفات ذاتی خداوند به ثبوتی و سلبی است. | ||
در عرفان تقسیم به جلال و جمال صرفا مربوط به صفات ذات نیست و شامل همه صفات الهی است. از نظر عرفا صفاتی که نشان‌دهنده هیبت و عظمت و بزرگی خداوند است جزء صفات جلال هستند. در مقابل صفاتی که نشان دهنده نوعی لطف خداوند نسبت به انسان هستند و موجب انس انسان با خداوند می‌شوند جزء صفات جمال محسوب می‌گردند. | |||
در [[عرفان نظری|عرفان]] تقسیم به جلال و جمال صرفا مربوط به صفات ذات نیست و شامل همه صفات الهی است. از نظر عرفا صفاتی که نشان‌دهنده هیبت و عظمت و بزرگی خداوند است جزء صفات جلال هستند. در مقابل صفاتی که نشان دهنده نوعی لطف خداوند نسبت به انسان هستند و موجب انس انسان با خداوند می‌شوند جزء صفات جمال محسوب می‌گردند. | |||
==معرفی و جایگاه== | ==معرفی و جایگاه== | ||