بهره: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوره خلافت و امامت مستنصر بالله فاطمی‌، داعیانی که از [[یمن]] به گجرات، در غرب هند، فرستاده می‌شدند، در آن‌جا جامعه جدیدی از اسماعیلیان به وجود آوردند. به موجب روایات سنتی که درباره ریشه‌های‌این جامعه اسماعیلی در دست است،<ref>محمدعلی رامپوری، موسم بهار فی أخبار الطاهرین الاخیار، ج۳، ص۳۲۸۳۴۵. </ref> در ۴۶۰، عبدالله، داعی اسماعیلی، از یمن صُلیحی (صلیحیان) به خامبایت (خامبهات) یا کامبای کنونی فرستاده شد و در آن‌جا در اندک مدتی عده زیادی از هندوها، از جمله بعضی از حکمرانان محلی، را به مذهب اسماعیلی درآورد. در اصل، مستنصر ملکه سیده، همسر احمد مکرّم صلیحی، را رسماً مسئول امور دعوت در هند کرده بود و در واقع ملکه سیده، حاکم دولت صلیحی در یمن بود. اندکی پس از ۵۲۴، با کوشش‌های وی، دعوت مستقل طیبی در یمن بنیانگذاری شد و داعیانی که‌ایشان به هند گسیل کردند، این دعوت را در [[هند]] گسترش دادند.<ref>معد بن علی مستنصربالله، السجلات المستنصریة، ج۱، ص۱۶۷ ۱۶۹؛ ص۲۰۳۲۰۶.</ref>