آیه ۱۰۸ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۱۰۸ سوره انعام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۳

۲۸۱ بایت حذف‌شده ، ۲۰ ژانویه

جز

←‏نسبت طاعات و معاصی با خدا

دیداریویکی‌متن

Mkhaghanif

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۴٬۲۹۹

ویرایش

@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 براساس بخش دوم آیه ۱۰۸ سوره انعام خداوند اعمال انسان‌ها را در چشم ایشان زیبا جلوه می‌دهد. و چنان‌که [[سید محمدحسین طباطبائی|طباطبایی]] و شاگردش [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] تصریح می‌کنند این بخش در واقع علتی است برای بخش اول آیه.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۱۴؛ جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۳۳.<</ref> جوادی آملی بخش دوم آیه را گویای دو مطلب می‌داند؛ نخست آن‌که مقدسات هر گروه و ملتی نزد آنها محبوب و مزین است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۲۹.</ref> و دیگر آن‌که خدا تزئین عمل را به خود نسبت داده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۲۹.</ref> جوادی آملی از این مقدمات نتیجه می‌گیرد که حرمت توهین به مقدسات دیگران اختصاصی به موحدان و مشرکان ندارد و شامل مقدسات سایر ادیان و ملل نیز می‌شود.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۳۳.</ref>
 ===نسبت طاعات و معاصی با خدا===
-به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، زینت‌دادن اعمال اشاره به خاصیت و اثر عمل است؛ یعنی هنگامی که کاری برای انسان تکراری شد کم‌کم قبح آن در نظرش از بین می‌رود و چون همه تأثیرات به خدا نسبت داده می‌شود، این گونه آثار به خدا نسبت داده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۳۹۳.</ref>
+بر اساس متن آیه ۱۰۸ انعام خدا تزئین عمل را به خود نسبت داده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۲۹.</ref> به بیان جوادی آملی تزیین اعمال هم می‌تواند کار خدا باشد هم کار شیطان. با این توضیح که شیطان در پی رفتارهای ناپسند افراد بر نفس آنها مسلط شده  کارهای زشت را برای آن‌ها زیبا جلوه می‌دهد.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۳۱.</ref> در این مواردی تزیین اعمال به نوعی کیفر اعمال شخص است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۲۶، ص۵۳۲.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز زینت‌دادن اعمال را اشاره به خاصیت و اثر عمل تفسیر کرده است، ولی چون همه تأثیرات به خدا نسبت داده می‌شود، این گونه آثار نیز به خدا نسبت داده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۳۹۳.</ref> و از همین جا نتیجه گرفته  است که نسبت‌دادن اعمال به خدا با نسبت‌دادن آنها به شیطان منافاتی ندارد.، زیرا شیطان انسان را به این قبیل کارهای زشت وسوسه می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۳۹۳.</ref> طباطبائی نیز در تفسیر المیزان با توضیحاتی مفصل تشریح می‌کند که زینت‌دادن اعمال انسان در نظر او هم نسبتی با خدا دارد هم با نفس انسان، ولی این نسبت دادن به خدا گاه با واسطه است و گاهی بدون واسطه.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۱۷.</ref>
-به باور [[سید محمدحسین طباطبایی]]، طبق نظام تکلیف و عقاب و ثواب، خدا انسان را به زشتی امر نمی‌کند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۱۷.</ref> وی معتقد است که اطاعت و معصیت را می‌توان هم به حالات نفسانی و هم به خدا نسبت داد؛ البته استنادش به حالات نفسانی به طور مستقیم و به خدا با واسطه است چون هر سبب به اذن خدا مسبب خود را بوجود می‌آورد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۱۷.</ref> به گفته طباطبایی انگیزه‌های نفسانی فطری انگیزه‌هایی هستند که با دستورات الهی موافق باشند و انگیزه‌های موافق با هوای نفس و مخالف با احکام شریعت، مخالف با فطرت هستند و به فطرت خدایی نسبت داده نمی‌شوند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۱۷.</ref> بنابراین از نظر او، زینت‌دادن اعمال انسان که همان محبوبیت آنها نزد انسان است نسبتی به خدا نیز دارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۱۷.</ref>
-مکارم شیرازی معتقد است که نسبت‌دادن اعمال به خدا با نسبت‌دادن آنها به شیطان منافاتی ندارد، زیرا شیطان انسان را به این قبیل کارهای زشت وسوسه می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۳۹۳.</ref>
 ==شأن نزول==