Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۴۴
ویرایش
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==ترجمه به فارسی== | ==ترجمه به فارسی== | ||
گفته میشود نخستین بار | گفته میشود بسمله نخستین بار به همراه سایر آیات [[سوره فاتحه|سوره حمد]] توسط، [[سلمان فارسی]] به درخواست فارسیزبانان، به فارسی ترجمه شد.<ref>سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۷.</ref> او این آیه را بدین صورت «بهنام یزدان بخشاونده» ترجمه کرده است.<ref>شعیبی، معجم مصنفات القرآن، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲.</ref> برخی دیگر از ترجمههای این آیه به زبان فارسی، به صورت زیر است: | ||
*اسفراینی، مُفَسِر و مترجم اهل سنت قرن پنجم هجری، در «تاج التراجم» چنین ترجمه کرده است: «ابتدا کردم بهنام خدای قادر بر آفرینش خلقان، خواهان روزی دادن خلقان، خواهان آمرزیدن مطیعان».<ref>اسفراینی، تاج التراجم، ۱۳۷۵ش، ص۳۹.</ref> | *اسفراینی، مُفَسِر و مترجم اهل سنت قرن پنجم هجری، در «تاج التراجم» چنین ترجمه کرده است: «ابتدا کردم بهنام خدای قادر بر آفرینش خلقان، خواهان روزی دادن خلقان، خواهان آمرزیدن مطیعان».<ref>اسفراینی، تاج التراجم، ۱۳۷۵ش، ص۳۹.</ref> | ||
*رشیدالدین ابوالفضل میبدی، مفسر قرآن قرن ششم هجری، در «کشف الاسرار» چنین ترجمه کرده است: «بسم الله؛ بهنام خداوند»، «الرحمن؛ جهاندار دشمنپرور بهبخشایندگی» و «الرحیم؛ دوستبخشای به مهربانی»<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲.</ref> | *رشیدالدین ابوالفضل میبدی، مفسر قرآن قرن ششم هجری، در «کشف الاسرار» چنین ترجمه کرده است: «بسم الله؛ بهنام خداوند»، «الرحمن؛ جهاندار دشمنپرور بهبخشایندگی» و «الرحیم؛ دوستبخشای به مهربانی».<ref>میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲.</ref> | ||
*[[ابوالفتوح رازی]]، مفسر شیعه قرن پنجم هجری، در تفسیر [[روض الجنان]] این آیه را به صورت «بهنام خدای مهربان بسیار بخشنده» ترجمه کرده است.<ref>رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> | *[[ابوالفتوح رازی]]، مفسر شیعه قرن پنجم هجری، در تفسیر [[روض الجنان]] این آیه را به صورت «بهنام خدای مهربان بسیار بخشنده» ترجمه کرده است.<ref>رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> | ||
*[[ملا حسین واعظ کاشفی]]، مفسر شیعه قرن نهم هجری، چنین ترجمه کرده است: «بسم الله؛ بهنام خدای سزای پرستش»، «الرحمن؛ بخشنده بر خلق به وجود و حیات بخشیدن» و «الرحیم؛ بخشاینده بر ایشان به بقاء و زنده داشتن به قدرت و حکمت، از آفات محافظت نمودن».<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۳۰.</ref> | *[[ملا حسین واعظ کاشفی]]، مفسر شیعه قرن نهم هجری، چنین ترجمه کرده است: «بسم الله؛ بهنام خدای سزای پرستش»، «الرحمن؛ بخشنده بر خلق به وجود و حیات بخشیدن» و «الرحیم؛ بخشاینده بر ایشان به بقاء و زنده داشتن به قدرت و حکمت، از آفات محافظت نمودن».<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۳۰.</ref> |