خاکساریه: تفاوت میان نسخه‌ها

امروزه، خاکساران، سلسله خودرا [[خاکسار جلالی]] ابوترابی معرفی می‌کنند. آنان با ذکر واژه [[ابوتراب]] ظاهراً نوعی ارتباط بین نام سلسله خود و [[کنیه]] [[حضرت علی (ع)]] ایجاد کرده‌اند.

==مراتب سلوک در نظر خاکساریه==

==برخی رسوم خاکساریه==

==درویشان عجم و خاکساریه==

در عهد قاجار، درویشان عجم جزء سلسله خاکساریه محسوب می‌شدند. آنان پس از طی مراحل سلوک در طریقت خود، به خاکساریه می‌پیوستند و گروه‌های دیگر خاکسار آنان را پست تر از خود و خدمتگزار و فرّاش خودشان می‌شمردند<ref>مدرسی عالم، ۱۳۳۸ش، ص ۶۸؛ زریری، ص۳۷۵؛ محجوب، شهریور ۱۳۳۷، ص ۵۳۳</ref>. فرقه عجم در نقالی تبحر داشتند و شبهای ماه رمضان در قهوه خانه‌ها مراسم مشاعره ای به نام سخنوری اجرا می‌کردند<ref>محجوب، شهریور ۱۳۳۷، ص ۵۳۲</ref>. عجم‌ها، [[شیخ|مشایخ]] خود را، [[بابا]] می‌نامیدند<ref>فتوّت نامه‌ها و رسائل خاکساریه، ص ۲۶۶، پانویس ۵</ref>

درویشان عجم، زیرشاخه ای از خاکساریه بودند<ref>رجوع کنید به فتوّت نامه‌ها و رسائل خاکساریه، ص ۲۳۲ و برای تفصیل بیشتر درباره آداب و مراحل سلوک فرقه عجم رجوع کنید به همان، ص ۲۵۵۲۷۹</ref>. بااین حال، رساله وسیلةالنجاة که از یکی از درویشان عجم عهد [[قاجاریه|قاجار]] به جامانده است، نشان می‌دهد که برخی از درویشان عجم با خاکساریه اختلاف داشتند و خود را فرقه ای مستقل می‌دانستند.<ref>رجوع کنید به فتوّت نامه‌ها و رسائل خاکساریه، ص ۲۳۱، ۲۸۲۲۸۳، پانویس ۶</ref>

*[[باطنی‌گری]]

{{پانوشت}}

{{چپ‌چین}}

* Richard Gramlich, Die schiitischen Derwischorden Persiens, Wiesbaden, 1965-1981.

{{پایان چپ‌چین}}

==پیوند به بیرون==

{{فرقه های شیعه}}