آیه توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
←مراد از کلمات
(←محتوا) |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
:::اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفر لى، إنّك خير الغافرين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فارحمنى إنّك خير الراحمين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فتب عَلىّ إنّك أنت التوّاب الرحيم. «اللهم لا اله الا انت، سبحانک و بحمدک ربّ إنّي ظلمت نفسی...<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۰۰.</ref> | :::اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفر لى، إنّك خير الغافرين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فارحمنى إنّك خير الراحمين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فتب عَلىّ إنّك أنت التوّاب الرحيم. «اللهم لا اله الا انت، سبحانک و بحمدک ربّ إنّي ظلمت نفسی...<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۰۰.</ref> | ||
در [[حدیث|روایات]] فراوانی، از [[امامان شیعه]] نقل شده که منظور از تلقین کلمات، تعلیم اسم‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]]، [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] به آدم بوده است که آدم با [[توسل]] به این کلمات از خداوند تقاضای بخشش نموده است.<ref>حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۶۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۹.</ref> [[سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] این [[حدیث|روایت]] را از پیامبر اسلام نقل کرده است.<ref> التستري، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۷۸، | در [[حدیث|روایات]] فراوانی، از [[امامان شیعه]] نقل شده که منظور از تلقین کلمات، تعلیم اسم‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]]، [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] به آدم بوده است که آدم با [[توسل]] به این کلمات از خداوند تقاضای بخشش نموده است.<ref>حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۶۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۹.</ref> [[سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] این [[حدیث|روایت]] را از البن عباس از پیامبر اسلام نقل کرده است.<ref> التستري، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۷۸، | ||
سیوطی، '''الدر المنثور'''، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰-۶۱.</ref> | سیوطی، '''الدر المنثور'''، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰-۶۱.</ref>{{یاد|عَن ابْن عَبَّاس قَالَ سَأَلت رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم عَن الْكَلِمَات الَّتِي تلقاها آدم من ربه فَتَابَ عَلَيْهِ قَالَ: سَأَلَ بِحَق مُحَمَّد وَعلي وَفَاطِمَة وَالْحسن وَالْحُسَيْن إِلَّا تبت عَليّ فَتَابَ عَلَيْهِ. <ref>سیوطی، الدر المنثور، الناشر: دار الفكر - بيروت، ج۱، ص۱۴۷.</ref> }} | ||
به اعتقاد [[ناصر مکارم شیرازی|نویسنده تفسیر نمونه]]، تفسیرهای گوناگونِ نقل شده از واژه «کلمه»، هیچگونه منافاتی با هم ندارند؛ چرا که ممکن است همه این کلمات به حضرت آدم(ع) تعلیم داده شده باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۹.</ref> | به اعتقاد [[ناصر مکارم شیرازی|نویسنده تفسیر نمونه]]، تفسیرهای گوناگونِ نقل شده از واژه «کلمه»، هیچگونه منافاتی با هم ندارند؛ چرا که ممکن است همه این کلمات به حضرت آدم(ع) تعلیم داده شده باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۹.</ref> | ||