۱۷٬۸۴۳
ویرایش
شهادت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:ضربت خوردن.jpg|بندانگشتی|250x250px|نقاشی ضربت‌خوردن علی(ع)، اثر یوسف عبدی‌نژاد]]'''شهادت امام علی(ع)''' در ۲۱ رمضان سال [[سال ۴۰ هجری قمری|۴۰ق]]، از رویدادهای قرن اول قمری که بر وضعیت [[شیعه|شیعیان]] | [[پرونده:ضربت خوردن.jpg|بندانگشتی|250x250px|نقاشی ضربت‌خوردن علی(ع)، اثر یوسف عبدی‌نژاد]]'''شهادت امام علی(ع)''' در [[۲۱ رمضان]] سال [[سال ۴۰ هجری قمری|۴۰ق]]، از رویدادهای قرن اول قمری است که تأثیرات زیادی بر وضعیت [[شیعه|شیعیان]] داشت. شهادت علی(ع) سبب آغاز قتل و آزار شیعیان و موجب فروپاشی سپاهیان امام علی(ع) گشت. با شهادت امام، گوناگونی گرایش‌ها، اختلاف نظرها و کینه‌ها میان مردم کوفه نمایان گردید. برخی [[فهرست اصحاب امام علی(ع)|یاران علی(ع)]]، سپاه کوفه را پس از شهادت امام به گله‌ای تشبیه کردند که چوپان خود را از دست داده و گرگ‌ها از هر سو آن‌ها را می‌ربایند. | ||
گروهی از [[خوارج]] پس از [[حج|مراسم حج]] جمع شده و از شرایط [[مسلمان|مسلمانان]] گلایه داشتند. در نهایت سه نفر عهد بستند که [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[عمرو بن عاص سهمی|عمرو بن عاص]] را بکشند. [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] تعهد کرد که علی(ع) را بکشد. امام علی(ع) در [[شب ضربت‌خوردن امام علی(ع)|شب ۱۹ رمضان]] میهمان دخترش [[ام‌کلثوم دختر امام علی(ع)|ام کلثوم]] بود و روایات نشان از وضعیت خاص روحی آن حضرت در آن شب دارد. علی(ع) پیش از [[طلوع فجر|اذان صبح]] به مسجد رفت. افراد خوابیده در مسجد از جمله ابن‌ملجم را برای [[نماز]] بیدار کرد و در [[محراب]] به [[نماز]] ایستاد. ابن‌ملجم در زمان [[سجده]] یا بلند شدن از سجده ضربه‌ای با شمشیر به سر امام زد. امام را به خانه بردند و طبیب ماهری به نام أثیر بن عمرو امام را معاینه کرد. اثیر از [[تابعین|تابعان]] بود و پس از فهم اینکه ضربه به مغز رسیده، به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیادی زنده نخواهد ماند. امام پیش از [[شهادت]] دفعات طولانی از هوش می‌رفت. نماز خود را نشسته خواند و وصیت‌هایی خطاب به فرزندانش داشت. | گروهی از [[خوارج]] پس از [[حج|مراسم حج]] جمع شده و از شرایط [[مسلمان|مسلمانان]] گلایه داشتند. در نهایت سه نفر عهد بستند که [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[عمرو بن عاص سهمی|عمرو بن عاص]] را بکشند. [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] تعهد کرد که علی(ع) را بکشد. امام علی(ع) در [[شب ضربت‌خوردن امام علی(ع)|شب ۱۹ رمضان]] میهمان دخترش [[ام‌کلثوم دختر امام علی(ع)|ام کلثوم]] بود و روایات نشان از وضعیت خاص روحی آن حضرت در آن شب دارد. علی(ع) پیش از [[طلوع فجر|اذان صبح]] به مسجد رفت. افراد خوابیده در مسجد از جمله ابن‌ملجم را برای [[نماز]] بیدار کرد و در [[محراب]] به [[نماز]] ایستاد. ابن‌ملجم در زمان [[سجده]] یا بلند شدن از سجده ضربه‌ای با شمشیر به سر امام زد. امام را به خانه بردند و طبیب ماهری به نام أثیر بن عمرو امام را معاینه کرد. اثیر از [[تابعین|تابعان]] بود و پس از فهم اینکه ضربه به مغز رسیده، به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیادی زنده نخواهد ماند. امام پیش از [[شهادت]] دفعات طولانی از هوش می‌رفت. نماز خود را نشسته خواند و وصیت‌هایی خطاب به فرزندانش داشت. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
=== وصیت درباره قصاص ابن‌ملجم === | === وصیت درباره قصاص ابن‌ملجم === | ||
امام علی(ع) وصیت کرد تنها یک ضربه بر ابن‌ملجم بزنند.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، بورسعید، ج۵، ص۲۳۳.</ref> اگر در اثر ضربه کشته شد بدنش را [[مثله]] نکنند.<ref> نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۲۲.</ref> براساس برخی منابع امام به غذا و آب دادن و رفتار صحیح با ابن‌ملجم دستور داده است.<ref> فتال نیشابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۳۷.</ref> | امام علی(ع) وصیت کرد تنها یک ضربه بر ابن‌ملجم بزنند.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، بورسعید، ج۵، ص۲۳۳.</ref> اگر در اثر ضربه کشته شد بدنش را [[مثله]] نکنند.<ref> نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۲۲.</ref> براساس برخی منابع امام به غذا و آب دادن و رفتار صحیح با ابن‌ملجم دستور داده است.<ref> فتال نیشابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۳۷.</ref> البته در برخی منابع نقل شده که پس از قصاص ابن‌ملجم، مردم جنازه او را سوزاندند.<ref> ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۳۰.</ref> همچنین برخی نقل‌ها نیز به مثله‌کردن ابن‌ملجم اشاره داشته‌اند.<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۱.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| | {{جعبه نقل قول| | ||
{{شعر۲| | {{شعر۲| | ||