امانت شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها
←لزوم رساندن امانت به دست صاحب مال
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
گروهی معتقدند بازگرداندن مال در امانت شرعی لازم نیست، بلکه تنها باید دسترسی مالک به امانت فراهم شود<ref>امامی، حقوق مدنی، قم، ج۲، ص۱۶۷.</ref> و اگر مالک از وجود این مال بی‌خبر است، آگاه گردد.<ref>حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۷۶.</ref> [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در [[تحریر الوسیله (کتاب)|تحریر الوسیله]] این نظر را به صورت یک احتمال مطرح کرده و آن را احتمالی قوی قلمداد کرده است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۱، ص۶۴۴.</ref> | گروهی معتقدند بازگرداندن مال در امانت شرعی لازم نیست، بلکه تنها باید دسترسی مالک به امانت فراهم شود<ref>امامی، حقوق مدنی، قم، ج۲، ص۱۶۷.</ref> و اگر مالک از وجود این مال بی‌خبر است، آگاه گردد.<ref>حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۷۶.</ref> [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در [[تحریر الوسیله (کتاب)|تحریر الوسیله]] این نظر را به صورت یک احتمال مطرح کرده و آن را احتمالی قوی قلمداد کرده است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۱، ص۶۴۴.</ref> | ||
گروهی دیگر معتقدند شخصی که امانت شرعی در اختیار اوست وظیفه دارد آن امانت را به مالک آن برگرداند. در بین این فقیهان درباره فوری بودن برگرداندن مال به صاحبش اختلاف نظر است؛ برخی معتقدند، در امانت شرعی باید مال را فوراً به دست صاحب یا نماینده او رساند<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۲۱، ص۴۱۱؛ حسینی عاملی، مفتاح الکرامه، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۱۹۴؛ موسوی خلخالی، فقه الشیعه-کتاب الإجاره، ۱۴۲۷ق، ص۴۲۶.</ref> و نباید در انتظار مطالبه مالک نشست،<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۲؛ شیرازی، الفقه، القواعد الفقهیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۹.</ref> گرچه برگرداندن آن، موجب سختی‌هایی برای امین باشد<ref>موسوی خلخالی، فقه الشیعه-کتاب الإجاره، ۱۴۲۷ق، ص۴۰۲، ۴۲۵.</ref> و در صورت تأخیر در رد مال و یا اعلان آن، غاصب خواهد بود.<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۲.</ref> این در حالی است که در [[امانت مالکی|امانت مالکانه]] برگرداندن مال منوط به مطالبه مالک است.<ref>موسوی خلخالی، فقه الشیعه-کتاب الإجاره، ۱۴۲۷ق، ص۴۲۵؛ شیرازی، الفقه، القواعد الفقهیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۹.</ref> | گروهی دیگر معتقدند شخصی که امانت شرعی در اختیار اوست وظیفه دارد آن امانت را به مالک آن برگرداند. در بین این فقیهان درباره فوری بودن برگرداندن مال به صاحبش اختلاف نظر است؛ برخی معتقدند، در امانت شرعی باید مال را فوراً به دست صاحب یا نماینده او رساند<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۲۱، ص۴۱۱؛ حسینی عاملی، مفتاح الکرامه، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۱۹۴؛ موسوی خلخالی، فقه الشیعه-کتاب الإجاره، ۱۴۲۷ق، ص۴۲۶.</ref> و نباید در انتظار مطالبه مالک نشست،<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۲؛ شیرازی، الفقه، القواعد الفقهیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۹.</ref> گرچه برگرداندن آن، موجب سختی‌هایی برای امین باشد<ref>موسوی خلخالی، فقه الشیعه-کتاب الإجاره، ۱۴۲۷ق، ص۴۰۲، ۴۲۵.</ref> و در صورت تأخیر در رد مال و یا اعلان آن، غاصب خواهد بود.<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۵۲.</ref> این در حالی است که در [[امانت مالکی|امانت مالکانه]] برگرداندن مال منوط به مطالبه مالک است.<ref>موسوی خلخالی، فقه الشیعه-کتاب الإجاره، ۱۴۲۷ق، ص۴۲۵؛ شیرازی، الفقه، القواعد الفقهیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۹.</ref>برخی دیگر از فقها فوریت برگرداندن امانت شرعی را قبول ندارند. <ref>حسینی عاملی، مفتاح الکرامه، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۱۹۵.</ref> | ||
=== تبدیل امانت مالکی به امانت شرعی === | === تبدیل امانت مالکی به امانت شرعی === | ||