۵٬۲۷۸
ویرایش
آیه توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
به نظر مفسران، طبق این آیه در صورتی که توبه را به انسان نسبت دهند، به معنای بازگشت از [[گناه]] است و اگر توبه را به خدا نسبت دهند، به معنای بازگشت به رحمت است. | به نظر مفسران، طبق این آیه در صورتی که توبه را به انسان نسبت دهند، به معنای بازگشت از [[گناه]] است و اگر توبه را به خدا نسبت دهند، به معنای بازگشت به رحمت است. | ||
== متن و ترجمه == | == متن و ترجمه == | ||
{{ | {{جعبه گفتگوی آیه|بقره|۳۷}} | ||
| | |||
| | |||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
آیه ۳۷ سوره بقره درباره آموزش [[توبه]] توسط [[خدا|خداوند]] به [[حضرت آدم (ع)]] است. بعد از آنکه [[ابلیس]] حضرت آدم را فریب داد، خداوند دستور [[هبوط|خروج آدم (ع)]] را از بهشت صادر کرد. آدم متوجه شد که چه ستمی بر خود کرده است و به فکر جبران خطای خود افتاد. خداوند طریقه بازگشت به سوی خود را به او آموخت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref> به باور [[تفسیر قرآن|مفسران شیعه]]، حضرت آدم کار [[حرام|حرامی]] انجام نداد؛ بلکه فعلش [[ترک اولی]] بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> | آیه ۳۷ سوره بقره درباره آموزش [[توبه]] توسط [[خدا|خداوند]] به [[حضرت آدم (ع)]] است. بعد از آنکه [[ابلیس]] حضرت آدم را فریب داد، خداوند دستور [[هبوط|خروج آدم (ع)]] را از بهشت صادر کرد. آدم متوجه شد که چه ستمی بر خود کرده است و به فکر جبران خطای خود افتاد. خداوند طریقه بازگشت به سوی خود را به او آموخت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref> به باور [[تفسیر قرآن|مفسران شیعه]]، حضرت آدم کار [[حرام|حرامی]] انجام نداد؛ بلکه فعلش [[ترک اولی]] بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> | ||