Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۸۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''محمد بن علی شَلمَغانی''' (کشته شده: ۳۲۳ق) معروف به العَزاقِری از مدعیان [[نیابت خاصه|نیابت امام مهدی(عج)]] بود و به همین خاطر [[توقیع|توقیعی]] از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] در ردّ او صادر شد. | '''محمد بن علی شَلمَغانی''' (کشته شده: ۳۲۳ق) معروف به العَزاقِری از مدعیان [[نیابت خاصه|نیابت امام مهدی(عج)]] بود و به همین خاطر [[توقیع|توقیعی]] از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] در ردّ او صادر شد. | ||
شلمغانی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] و از فقها و محدثان [[امامیه]] در دوران [[غیبت صغرا]] بود.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریانها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> | شلمغانی از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] و از فقها و محدثان [[امامیه]] در دوران [[غیبت صغرا]] بود.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریانها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> شیخ طوسی در کتاب الغیبة دو نظر درباره جایگاه شلمغانی نزد [[حسین بن روح نوبختی]] سومین نایب از [[نواب اربعه]] نقل کرده است. بنا به یک نقل، او جایگاه ویژهای نزد حسین بن روح داشت و واسطه بین او و مردم بود و حوایج شیعیان را به وی میرساند.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۳۰۳؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۳۲۱.</ref> بنا به نقل دیگر برخی حسین بن روح چنین جایگاهی به وی نداده<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۴۰۸؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۳۷۴-۳۷۵.</ref> و او فقط یکی از فقیهان شیعه و مورد اعتماد اصحاب بود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۵، ص۳۱.</ref> | ||
گفته میشود شلمغانی انتظار داشت تا نیابت حضرت مهدی(ع) به او واگذار شود<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریانها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> از همین رو پس از آنکه به حسین بن روح واگذار شد به مخالفت با او پرداخت و دروغهایی را به وی نسبت داد.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، ج۱۸، ص۵۲.</ref> | گفته میشود شلمغانی انتظار داشت تا نیابت حضرت مهدی(ع) به او واگذار شود<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریانها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> از همین رو پس از آنکه به حسین بن روح واگذار شد به مخالفت با او پرداخت و دروغهایی را به وی نسبت داد.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، ج۱۸، ص۵۲.</ref> |