حیطان سبعه: تفاوت میان نسخه‌ها

| پایین            =  

}}

حضرت فاطمه(س) بعد از [[رحلت پیامبر اسلام(ص)|وفات پیامبر اسلام(ص)]] از [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] خواست تا اداره باغ‌های فوق و مزارع [[خیبر]] و [[فدک]] را به او بسپارد که با مخالفت ابوبکر مواجه شد. بر اساس برخی گزارش‌ها، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در هنگام خلافت [[عمر بن خطاب]] از او خواست تا حیطان سبعه، فدک و خیبر را به او بسپارد که عمر تنها با واگذاری حیطان سبعه موافقت کرد. حضرت زهرا(س) در [[وصیت‌های حضرت فاطمه(س)|وصایای خود]]، اداره این باغ‌ها را به امام علی(ع) و [[حسنین|حسنین(ع)]] و سپس بزرگ‌ترین نواده خود در هر زمان واگذار نمود.

حیطان سبعه{{یاد|حیطان جمع حائط به معنای زمین و باغی است که به دور آن دیوار و یا حصار کشیده شده باشد. (ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۲۸۰)}} باغ‌های هفت‌گانه‌ای بود که به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] اهدا گردید.<ref>صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین الشریفین و جزیرة العرب، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۸۰۶.</ref> اسامی این باغ‌ها عبارت بودند از: اَعْواف، بُرْقَه، حُسْنیٰ، دَلال، صافیَه، [[مشربه ام ابراهیم|مَشْرَبَة اُم‌ ابراهیم]] و مِیْثَب.<ref>ابن‌حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۴۶؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۲۴۱، ۲۹۰-۲۹۱.</ref> در منابع، از عناوین دیگری نیز برای این باغ‌ها یاد شده است.<ref>برای نمونه: بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۵۱۸؛ ابن‌سید الناس، عیون الاثر، ۱۹۹۳م، ج۱، ص۲۴۰؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۱۵۲.</ref> این باغ‌ها که با نام حَوائط رسول الله(ص) نیز شناخته می‌شد،<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۹۹۳م، ج۸، ص۴۰۷؛ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۳۸۹.</ref> شامل بهترین نخل‌های منطقه [[مدینه]] بود.<ref>کردعلی، خطط الشام، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۹۰.</ref> این باغ‌ها عمدتاً در آن زمان، در جنوب مدینه و مشربه ام ابراهیم در جنوب شرقی مدینه قرار داشت.<ref>کعکی، معالم المدینة المنورة بین المعمارة و التاریخ، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۰.</ref> صافیه، برقه، دلال و میثب در کنار هم و در منطقه‌ای به نام عوالی<ref>کعکی، معالم المدینة المنورة بین المعمارة و التاریخ، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۱.</ref> یا عالیه<ref>صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین الشریفین و جزیرة العرب، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۸۰۶.</ref> و در پشت قصر [[مروان بن حکم]]<ref>ابن شبه، تاریخ المدینة المنوره، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۷۳؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۱۵۰.</ref> بود. در مورد مکان دیگر باغ‌ها اختلافاتی وجود دارد.<ref>ابن شبه، تاریخ المدینة المنوره، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۷۴؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۱۵۰-۱۵۱؛ شُرّاب، المعالم الاثیرة فی السنة و السیره، ۱۴۱۱ق، ص۳۱، ۱۰۰.</ref> این باغ‌ها به غیر از مشربه ام ابراهیم، توسط آبی که به هنگام باران جمع شده و از [[وادی مهزور]] عبور می‌کرد،<ref>شُرّاب، المعالم الاثیرة فی السنة و السیره، ۱۴۱۱ق، ص۲۸۳.</ref> آبیاری می‌شد.<ref>کعکی، معالم المدینة المنورة بین المعمارة و التاریخ، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۰؛ صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین الشریفین و جزیرة العرب، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۸۰۶.</ref>

=== مشربه ام ابراهیم ===