آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی ربعی، ([[سال ۱۲۸۲ هجری قمری|۱۲۸۲]]-[[سال ۱۳۵۲ هجری قمری|۱۳۵۲]]ق) [[:رده:مفسران شیعه|مفسر]]، [[مجتهد|فقیه]] و [[متکلم]] شیعه [[قرن ۱۴ هجری قمری|قرن ۱۴ قمری]]. بلاغی نزد [[میرزا محمدتقی شیرازی]] و [[آخوند خراسانی]] شاگردی کرد و خود شاگردان بسیاری چون [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]]، [[سید ابوالقاسم خوئی]] و [[سید محمدهادی میلانی]] تربیت نمود.<ref>انصاری قمی، نجوم امت، ص۴۷-۴۸.</ref>

بلاغی از علمای مجاهد [[عراق]] بود و در [[نهضت استقلال عراق]] شرکت کرد.<ref>انصاری قمی، نجوم امت، ص۴۸.</ref> وی آثار بسیاری در موضوعات گوناگون نگاشت از معروفترین آثار او [[الهدی الی دین المصطفی (کتاب)|الهدی الی دین المصطفی]] و [[الرحلة المدرسیة]] می‌توان اشاره کرد.<ref>انصاری قمی، نجوم امت، ص۵۳.</ref> از او اشعاری در ثنای [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] به جامانده است.<ref>انصاری قمی، نجوم امت، ص۵۸.</ref> بلاغی به جهت پاسخ به شبهات بین ادیانی علاوه بر زبان عربی که زبان مادری او بود به زبان‌های فارسی، انگلیسی و عبری مسلط بود.<ref>هادیان رسنانی، زینال پور، «روش‌شناسی علامه بلاغی در جزء نخست کتاب «الرحلة المدرسیّة و المدرسة السیّارة فی نهج الهدی»، ص۲۵.</ref> وی سرانجام در سال ۱۳۵۲ق درگذشت و در [[حرم امام علی(ع)]] دفن شد.<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۴.</ref>