وفای به عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

== وفای به عهد یک قانون جهانی ==

به عقیده [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] [[حدیث|روایات]] تصریح می‌کند، وفای به عهد یک قانون جهان شمول است که مسلمان و [[کفر|کافر]] را در بر می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن،۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۵۷.</ref> و لزوم وفای به عهد در [[فطرت]] انسان‌ها است به همین دلیل در میان تمام اقوام و ملل چه معتقد به دین باشند یا نباشند، پایبندی به عهد و پیمان لازم شمرده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۴۴.</ref> او با استناد به آیه (وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا)<ref>سوره بقره، آیه ۱۷۷.</ref> بیان می‌کند مفهوم وفای به عهد در قرآن هیچ قید و شرطی ندارد و شامل تمام عهدهاى الهى و پيمان هاى مردم چه مسلمان چه کافر می‌شود و مادامی كه آنان به عهد خود پايبند هستند، مسلمانان نيز بايد به پيمان خود وفادار باشند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن‏، ۱۳۷۷ش،‏ ج۳، ص۲۴۵.</ref> جورج جرداق (نویسنده مسیحی) وفا به عهد و پيمان در حكومت و [[خلافت]] على بن ابيطالب را یک قانون تخلف‌ناپذير ذکر می‌کند.<ref>

جرداق، جورج، الامام علی صوت العدالة الانسانیة، ۱۹۷۰م، ج۱، ص۲۴۲.</ref> که آن حضرت در توصیه به [[مالک اشتر]] می‌فرماید: تمام مردم جهان با اختلافاتی که در افکار و تمایلات دارند در لزوم وفای به عهد اتفاق نظر دارند، حتى [[شرک|مشركان]] زمان جاهليت علاوه بر [[مسلمان|مسلمانان]] آن را مراعات مى كردند چرا كه عواقب [[پيمان شكنى]] را چشیده بودند.<ref>نهج البلاغة، ‏۱۴۱۴ق، چاپ اول، ص۴۴۲، نامه۵۳.</ref>

در کتب روایی شیعه نیز روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل شده است که هیچ استثنایی در قانون وفای به عهد نیست و خداوند اجازه پیمان شکنی را به هیچ شخصی نداده است.<ref>كلينى، اصول کافی، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۶۲؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشيعه، ۱۴۰۹ق‏، ج۲۱، ص ۴۹۰.</ref> همچنین [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] حقیت زندگی اجتماعی و فردی بشر را هرگز بی نیاز از وفای به عهد نمی‌داند و بر این باور است که با دقت در زندگی انسان‌ها در می‌یابیم تمام حقوق زندگی اجتماعی که با تامین آن‌ها آرامش پیدا می‌کنیم بر اساس عهد و پیمان مترتب است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۵، ص۱۶۸.</ref>