Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۶۳۲
ویرایش
حسین بن محمد آل‌عصفور: تفاوت میان نسخه‌ها
←بستگان سرشناس: اصلاح
(←بستگان سرشناس: اصلاح) |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
حسین بن محمد شاگرد پدر و عموهای خود، [[یوسف بن احمد بحرانی|یوسف بحرانی]] و [[عبدالعلی آل‌عصفور]] بود.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰.</ref> شاگردانش را عالمان زیادی از منطقه [[بحرین]]، [[قطیف]]، [[احساء]] و اطراف آنها تشکیل می‌دادند.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰؛ بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۲۰۷-۲۱۱.</ref> او را فردی با استعداد و حافظه قوی دانسته‌اند به گونه‌ای که هر چه را می‌خواند حفظ می‌کرد.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰؛ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲.</ref> گفته شده بیش از ۱۲ هزار [[حدیث مُعَنْعَن | معنعن ]] (حدیثی که راوی در تمام سلسله سند تصریح به لفظ «عن فلان» کرده است.) حفظ بود و در یک جلسه به تدریس، [[فتوا|إفتاء]]، تصنیف، تألیف، و [[قضاوت]] می‌پرداخت.<ref>امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۹۳.</ref> | حسین بن محمد شاگرد پدر و عموهای خود، [[یوسف بن احمد بحرانی|یوسف بحرانی]] و [[عبدالعلی آل‌عصفور]] بود.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰.</ref> شاگردانش را عالمان زیادی از منطقه [[بحرین]]، [[قطیف]]، [[احساء]] و اطراف آنها تشکیل می‌دادند.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰؛ بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۲۰۷-۲۱۱.</ref> او را فردی با استعداد و حافظه قوی دانسته‌اند به گونه‌ای که هر چه را می‌خواند حفظ می‌کرد.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰؛ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲.</ref> گفته شده بیش از ۱۲ هزار [[حدیث مُعَنْعَن | معنعن ]] (حدیثی که راوی در تمام سلسله سند تصریح به لفظ «عن فلان» کرده است.) حفظ بود و در یک جلسه به تدریس، [[فتوا|إفتاء]]، تصنیف، تألیف، و [[قضاوت]] می‌پرداخت.<ref>امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۹۳.</ref> | ||
او در پارسايى شهره بود و در ابراز اخلاص به [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و [[شهدای کربلا|شهيدان كربلا]] كوشش بسيار داشت و بيش‌تر اوقات در خانه‌اش [[سوگواری محرم|مجلس سوگوارى]] برگزار مى‌كرد و از خود اشعار بسيارى در رثاى امام حسین(ع) مى‌خواند.<ref>یوسفی اشکوری، «آل عصفور»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی</ref> | |||
حسین عصفور در ۲۱ شوال [[سال ۱۲۱۶ هجری قمری|۱۲۱۶ق]]<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰.</ref> در پی اختلافات با [[خوارج]] به دست یکی از دشمنان<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۶.</ref> در شاخوره بحرین<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۸۹.</ref> به [[شهادت]] رسید. به همین علت به شهید آل‌عصفور نیز شهرت یافت.<ref>یوسفی اشکوری، «آل‌عصفور»، ج۲. ص۴۳۸.</ref> آرامگاه او در دهکده محل سکونتش شاخوره قرار داشته و [[شیعه|شیعیان]] آن را زیارت می‌کنند.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰.</ref> | حسین عصفور در ۲۱ شوال [[سال ۱۲۱۶ هجری قمری|۱۲۱۶ق]]<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰.</ref> در پی اختلافات با [[خوارج]] به دست یکی از دشمنان<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۶.</ref> در شاخوره بحرین<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۸۹.</ref> به [[شهادت]] رسید. به همین علت به شهید آل‌عصفور نیز شهرت یافت.<ref>یوسفی اشکوری، «آل‌عصفور»، ج۲. ص۴۳۸.</ref> آرامگاه او در دهکده محل سکونتش شاخوره قرار داشته و [[شیعه|شیعیان]] آن را زیارت می‌کنند.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۱۴۰.</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
او، برادرزاده [[یوسف بن احمد بحرانی]] بود.<ref>تبریزی، مرآة الکتب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص: ۲۲۸؛ آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۱۵.</ref> پدرش نیز از [[مجتهد|فقها]] و [[محدث|محدثان]] شناخته شده آل‌عصفور دانسته شده و مادرش نیز فرزند [[سلیمان بن عبدالله ماحوزی|سلیمان ماحوزی]] از عالمان [[بحرین]] بود.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲.</ref> | او، برادرزاده [[یوسف بن احمد بحرانی]] بود.<ref>تبریزی، مرآة الکتب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص: ۲۲۸؛ آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۱۵.</ref> پدرش نیز از [[مجتهد|فقها]] و [[محدث|محدثان]] شناخته شده آل‌عصفور دانسته شده و مادرش نیز فرزند [[سلیمان بن عبدالله ماحوزی|سلیمان ماحوزی]] از عالمان [[بحرین]] بود.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲.</ref> | ||
گفته شده او هفت فرزند داشت که پنج<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷۲.</ref> یا شش نفر<ref>بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۲۱۳-۲۱۶.</ref> آنها از عالمان سرشناس بودند، و تعدادی از آنها در مناطق مختلف [[ایران]] زندگی می‌کردند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷۲.</ref> معروف‌ترین فرزند او [[حسن بن حسین آل‌عصفور|حسن بن حسین]] از فقیهان شیعه بود که در [[سال ۱۲۱۶ هجری قمری|سال ۱۲۱۶ق]] از بحرین به [[بوشهر]] مهاجرت کرد<ref>امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۷۹.</ref> و [[امام جمعه]]، [[قضاوت|قاضی]] و [[حاکم شرع]] شهر شد.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۳۴۶.</ref> او علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه [[شیعه|شیعیان]] در این مناطق شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸. | گفته شده او هفت فرزند داشت که پنج<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷۲.</ref> یا شش نفر<ref>بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۲۱۳-۲۱۶.</ref> آنها از عالمان سرشناس بودند، و تعدادی از آنها در مناطق مختلف [[ایران]] زندگی می‌کردند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷۲.</ref> معروف‌ترین فرزند او [[حسن بن حسین آل‌عصفور|حسن بن حسین]] از فقیهان شیعه بود که در [[سال ۱۲۱۶ هجری قمری|سال ۱۲۱۶ق]] از بحرین به [[بوشهر]] مهاجرت کرد<ref>امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۷۹.</ref> و [[امام جمعه]]، [[قضاوت|قاضی]] و [[حاکم شرع]] شهر شد.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۳۴۶.</ref> او علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه [[شیعه|شیعیان]] در این مناطق شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸.</ref> عبدالله عصفوری امامت جماعت و امامت جمعه و مسئول نشر احکام در بحرین<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۲۰، ص۷۷۵.</ref> و همچنین احمد بن حسین عالم و امام جماعت و مسئول امور شرعیه شهر بوشهر<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۱۰، ص۸۶.</ref> از جمله فرزندان دیگر حسین بن محمد بودند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||