ملا عبدالله بهابادی: تفاوت میان نسخه‌ها

گفته می‌شود بهابادی، به سبب ویژگی‌های اخلاقی و جایگاه علمی‌اش در [[نجف]]، از سوی [[صفویان|شاهان صفوی]]،{{یاد|شاهان صفوی در زمان حیات ملا عبدالله بهابادی [[شاه طهماسب اول]] (۹۱۹-۹۸۱ق) و فرزندش [[شاه اسماعیل دوم]] (۹۴۴-۹۸۵ق) بودند (سیوری، ایران عصر صفوی، ۱۳۸۷ش، ص۵۷؛ معصوم، تاریخ سلاطین صفویه، ۱۳۵۱ش، ص۱۵-۱۶).}} متولی و خزانه‌دار [[حرم امام علی(ع)]] شد و پس از او، فرزندان و طایفه‌اش تا زمان [[جعفر کاشف‌الغطاء]] عهده‌دار این مسئولیت بودند.<ref>حرزالدین، تاریخ النجف الأشرف، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۴.</ref> طایفه اَلمُلّا<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۵۳.</ref> یا مُلالی<ref>خلیلی، موسوعة العتبات المقدسة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۴۲.</ref> در [[نجف]] به ملاعبدالله منتسب است. برخی رابطه ملاعبدالله با دربار صفوی را در حل مشکلات [[شیعه|شیعیان]] مؤثر دانسته‌اند.<ref>العبد الخانی، «زندگی و شخصیت علمی و عملی ملاعبدالله یزدی»، ص۲۰۴.</ref>  

حاشیة علی اِرشاد الاَذهان،<ref>اﻓﻨﺪی، ریاض اﻟﻌﻠﻤﺎء، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۹۱-۱۹۲.</ref> اَلحاشیةُ علی تفسیر انوار التَّنزیل (مشهور به [[تفسیر بیضاوی]])،<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه؛ ج۴، ص۲۷۸.</ref> شرح فارسی بر تهذیب المنطق، شرح القواعدِ فی الفقه، شرح العجالة{{یاد|به نوشته [[عبدالله بن عیسی افندی|عبدالله افندی]] در [[ریاض العلماء و حیاض الفضلاء (کتاب)|ریاض العلماء]]، تفتازانی کتابی در منطق دارد به نام تهذیب المنطق و جلال الدین دوانی حاشیه‌ای بر این کتاب دارد به نام العجاله و ملاعبدالله بهابادی بر حواشی دوانی حاشیه زده است که به نام الخرارة فی شرح العجاله است (افندی، ریاض العلماء، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۹۳).}} و اَلحاشیةُ علیٰ شرحِ الشَّمسیه از دیگر آثار اوست.<ref>حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الأدباء، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۷.</ref>