confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویکی سازی) |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
بهرهها همچنین دو مناره به مسجد کوفه افزودند؛ یکی در شمال شرقی مسجد و دیگری در شمال غربی. این دو مناره را از نظر جزئیات هنری و معماری، تقلیدی از مناره بنای تاریخی معروف به مشهد جیوشی در قاهره دانستهاند.<ref>خامهیار، «[http://ganjineh.kateban.com/post/2592 آثار هنری و عمرانی اسماعیلیان بُهره هند در عتبات عالیات و زیارتگاههای شیعه]»، گنجینه.</ref> | بهرهها همچنین دو مناره به مسجد کوفه افزودند؛ یکی در شمال شرقی مسجد و دیگری در شمال غربی. این دو مناره را از نظر جزئیات هنری و معماری، تقلیدی از مناره بنای تاریخی معروف به مشهد جیوشی در قاهره دانستهاند.<ref>خامهیار، «[http://ganjineh.kateban.com/post/2592 آثار هنری و عمرانی اسماعیلیان بُهره هند در عتبات عالیات و زیارتگاههای شیعه]»، گنجینه.</ref> | ||
از بارزترین آثار بهرهها در مسجد کوفه را پنجره نقرهای نصب شده بر [[محراب]] ضربتخوردن [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان(ع)]] گفتهاند که اثر هنری نفیس و زیبایی به شمار میآید. این پنجره یادآور محرابهای تاریخی دوره فاطمی در [[قاهره]] و تقلیدی از محراب مستنصری در [[مسجد ابن طولون]] این شهر است که از زیباترین مساجد دوره فاطمی [[مصر]] به شمار میآید. از نگاه محققان به طور کلی بهرهها در بازسازی بخشهای مختلف مسجد کوفه، عناصر تزئینی فراوانی را در ساختمان مسجد کوفه گنجاندهاند که بخشی از این تزئینات، نمادهای هنر و معماری دوره [[فاطمیان|فاطمی]] مصر به شمار میآید.<ref>خامهیار، «[http://ganjineh.kateban.com/post/2592 آثار هنری و عمرانی اسماعیلیان بُهره هند در عتبات عالیات و زیارتگاههای شیعه]»، گنجینه.</ref> | از بارزترین آثار بهرهها در مسجد کوفه را پنجره نقرهای نصب شده بر [[محراب]] [[شب ضربتخوردن امام علی(ع)|ضربتخوردن]] [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان(ع)]] گفتهاند که اثر هنری نفیس و زیبایی به شمار میآید. این پنجره یادآور محرابهای تاریخی دوره فاطمی در [[قاهره]] و تقلیدی از محراب مستنصری در [[مسجد ابن طولون]] این شهر است که از زیباترین مساجد دوره فاطمی [[مصر]] به شمار میآید. از نگاه محققان به طور کلی بهرهها در بازسازی بخشهای مختلف مسجد کوفه، عناصر تزئینی فراوانی را در ساختمان مسجد کوفه گنجاندهاند که بخشی از این تزئینات، نمادهای هنر و معماری دوره [[فاطمیان|فاطمی]] مصر به شمار میآید.<ref>خامهیار، «[http://ganjineh.kateban.com/post/2592 آثار هنری و عمرانی اسماعیلیان بُهره هند در عتبات عالیات و زیارتگاههای شیعه]»، گنجینه.</ref> | ||
==فضیلتها== | ==فضیلتها== | ||
#'''از نگاه امام علی(ع):''' [[اصبغ بن نباته]] میگوید: [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در جمع مردم کوفه فرمود: «خداوند چیزی را به شما بخشیده که به کس دیگر نداده است، خداوند این نمازگاهتان را برتری ویژهای بخشید. این (مسجد کوفه)، خانه آدم، جایگاه نوح، منزلگاه [[ادریس|ادریس]] و مصلاّی [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل]] و برادرم [[حضرت خضر|خضر]] و نمازگاه من است. مسجد شما یکی از چهار مسجدی است که خداوند آن را برای اهلش برگزیده است. گویی آن را میبینم که فردای [[قیامت]]، با دو جامه سفید، وارد محشر میشود و کسانی را که در آن نماز خواندهاند، [[شفاعت]] مینماید و شفاعتش از جانب خدا رد نخواهد شد. در آینده [[حجر الاسود]] در آن نصب خواهد شد. زمانی میرسد که همین مسجد، نمازگاه [[امام مهدی(ع)|مهدی(ع)]]، فرزندم و نمازگاه هر مؤمنی میشود. در روی زمین مؤمنی نیست مگر اینکه وارد شود و به آن دل ببندد. مبادا آن را ترک و مهجورش کنید. در آن نماز بخوانید و با آن نماز به خدا نزدیک شوید و حوائج خویش را از خدا بخواهید. اگر مردم به فضیلت این مسجد آگاه بودند از اکناف جهان به سوی آن میشتافتند، اگر چه به خزیدن بر روی برف باشد.»<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۳۸۹-۳۹۰.</ref> | #'''از نگاه امام علی(ع):''' [[اصبغ بن نباته]] میگوید: [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در جمع مردم کوفه فرمود: «خداوند چیزی را به شما بخشیده که به کس دیگر نداده است، خداوند این نمازگاهتان را برتری ویژهای بخشید. این (مسجد کوفه)، خانه آدم، جایگاه نوح، منزلگاه [[ادریس|ادریس]] و مصلاّی [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل]] و برادرم [[حضرت خضر|خضر]] و نمازگاه من است. مسجد شما یکی از چهار مسجدی است که خداوند آن را برای اهلش برگزیده است. گویی آن را میبینم که فردای [[قیامت]]، با دو جامه سفید، وارد محشر میشود و کسانی را که در آن نماز خواندهاند، [[شفاعت]] مینماید و شفاعتش از جانب خدا رد نخواهد شد. در آینده [[حجر الاسود]] در آن نصب خواهد شد. زمانی میرسد که همین مسجد، نمازگاه [[امام مهدی(ع)|مهدی(ع)]]، فرزندم و نمازگاه هر مؤمنی میشود. در روی زمین مؤمنی نیست مگر اینکه وارد شود و به آن دل ببندد. مبادا آن را ترک و مهجورش کنید. در آن نماز بخوانید و با آن نماز به خدا نزدیک شوید و حوائج خویش را از خدا بخواهید. اگر مردم به فضیلت این مسجد آگاه بودند از اکناف جهان به سوی آن میشتافتند، اگر چه به خزیدن بر روی برف باشد.»<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۳۸۹-۳۹۰.</ref> |