الرضا من آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Fouladi صفحه‌ای جدید حاوی «'''الرضا من آل محمد'''، شعار عباسيان بود که در آغاز كار، براى به دست آوردن دل ...» ایجاد کرد |
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''الرضا من آل محمد'''، شعار [[عباسيان]] بود که در آغاز كار، براى به دست آوردن دل دوستداران خاندان [[پيامبر]] ستمهايى را كه [[سفيانيان]] و [[مروانيان]] بر آنان روا داشتند يادآور مى‌شدند و دعوى زنده كردن سنت [[رسول خدا]] (ص) را داشتند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384، ص 73.</ref> آنها در آغاز مردم را به [[خلافت]] خود نخواندند و گفتند خلافت خاص [[خاندان رسول خدا]] | '''الرضا من آل محمد'''، شعار [[عباسيان]] بود که در آغاز كار، براى به دست آوردن دل دوستداران خاندان [[پيامبر]] ستمهايى را كه [[سفيانيان]] و [[مروانيان]] بر آنان روا داشتند يادآور مى‌شدند و دعوى زنده كردن سنت [[رسول خدا]] (ص) را داشتند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384، ص 73.</ref> آنها در آغاز مردم را به [[خلافت]] خود نخواندند و گفتند خلافت خاص [[خاندان رسول خدا]] است و مردم باید کسی را از آن خانواده به حکومت بپذیرند که [[مسلمانان]] به حکومت او راضی باشند. بدین رو مردم را به «الرضا من آل محمد» خواندند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384، ص 23.</ref> | ||
اما چون جای پای خود را استوار ساختند، بیش از امویان بر هاشمیان و بر مردم ستم کردند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384، ص 73.</ref> | اما چون جای پای خود را استوار ساختند، بیش از امویان بر هاشمیان و بر مردم ستم کردند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384، ص 73.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳، ساعت ۲۲:۲۰
الرضا من آل محمد، شعار عباسيان بود که در آغاز كار، براى به دست آوردن دل دوستداران خاندان پيامبر ستمهايى را كه سفيانيان و مروانيان بر آنان روا داشتند يادآور مى‌شدند و دعوى زنده كردن سنت رسول خدا (ص) را داشتند.[۱] آنها در آغاز مردم را به خلافت خود نخواندند و گفتند خلافت خاص خاندان رسول خدا است و مردم باید کسی را از آن خانواده به حکومت بپذیرند که مسلمانان به حکومت او راضی باشند. بدین رو مردم را به «الرضا من آل محمد» خواندند.[۲]
اما چون جای پای خود را استوار ساختند، بیش از امویان بر هاشمیان و بر مردم ستم کردند.[۳]