آل‌عصفور: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از عالمان این خاندان چون حسن به حسین آل‌عصفور به علت بی‌ثباتی و ناامنی محل زندگی، به مناطق جنوبی [[ایران]] چون [[بوشهر]] مهاجرت کردند و علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه شیعیان در این مناطق شدند.

یکی از خاندان‌های بزرگ و برجسته شیعه در کرانه‌های [[خلیج فارس]] چون [[بحرین]]، [[قطیف]] و [[احساء]] بوده<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸.</ref> که عالمان بزرگ و مشهوری از آن ظهور کردند.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۱۵، ص۱۱۴۰.</ref> این خاندان با اسامی دیگری چون عصفوری،<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۱۰، ص۱۰۷.</ref> عصفور،<ref>کحاله، معجم المؤلفین، ۱۳۷۶ق، ج۲، ص۶۳.</ref> ابن‌عصفور،<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۸، ص۲۱۵.</ref> عصافره، حدائقی، بن‌یوسف و بنی‌عصفور شناخته شده<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۲۰.</ref> و به دلیل اینکه در دراز و شاخوره از توابع منامه بحرین زندگی می‌کردند<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۲۰.</ref> درازی،<ref>کنتوری، کشف الحجب و الأستار، ۱۴۰۹ق، ص۶۹؛ تبریزی، مرآة الکتب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۲۶؛ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲</ref> شاخوری<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۳ق، ج۹، القسم الثالث، ص۹۸۰.</ref> و بحرانی<ref>کنتوری، کشف الحجب و الأستار، ۱۴۰۹ق، ص۶۹؛ تبریزی، مرآة الکتب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۲۶؛ صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۵۰۲.</ref> خوانده شده‌اند.