غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها
←غیبت در قرآن و روایات
(ویکی سازی) |
|||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{اصلی|آیه غیبت}} | {{اصلی|آیه غیبت}} | ||
{{جعبه نقل قول| نقل‌قول ={{متن قرآن| '''وَلَا یغْتَب بَّعْضُکم بَعْضًا أَیحِبُّ أَحَدُکمْ أَن یأْکلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیتًا'''|ترجمه= از یکدیگر غیبت مکنید. آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟|سوره=[[سوره حجرات|حجرات]]|آیه=۱۲}}|تاریخ بایگانی| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۷۰px| اندازه خط = ۱۳px| رنگ پس‌زمینه = #F08080| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| نقل‌قول ={{متن قرآن| '''وَلَا یغْتَب بَّعْضُکم بَعْضًا أَیحِبُّ أَحَدُکمْ أَن یأْکلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیتًا'''|ترجمه= از یکدیگر غیبت مکنید. آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟|سوره=[[سوره حجرات|حجرات]]|آیه=۱۲}}|تاریخ بایگانی| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۷۰px| اندازه خط = ۱۳px| رنگ پس‌زمینه = #F08080| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
غیبت از [[گناهان کبیره]] است که در [[آیه غیبت|آیه ۱۲ سوره حجرات]] از آن به خوردن گوشت برادرِ مرده تعبیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۸۵.</ref> در [[حدیث|روایات]] هم تعبیرات شدید اللحنی نسبت به غیبت کننده آمده است. [[پیامبر(ص)]] فرمود: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، [[خدا|خداوند]] تا چهل شبانه روز [[نماز]] و [[روزه]] او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۵۸، ح۵۳ </ref> همچنین پیامبر(ص) غیبت کردن را در (نابودی) دین مسلمان مؤثرتر از خوره در درون او دانسته<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۵۷، ح۱ </ref> و غیبت را موجب انتقال اعمال خیر به غیبت شونده و [[گناه|گناهان]] او به غیبت کننده معرفی می‌کند.{{یاد|پیامبر(ص) فرمود: روز قیامت فردی را می‌آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می‌دارند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمی‌بیند. عرض می‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی‌بینم! به او گفته می‌شود: پروردگار تو نه خطا می‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می‌آورند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می‌کند. عرض می‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می‌شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. (سبزواری، جامع الأخبار، ص۴۱۲)}} | غیبت از [[گناهان کبیره]] است که در [[آیه غیبت|آیه ۱۲ سوره حجرات]] از آن به خوردن گوشت برادرِ مرده تعبیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۸۵.</ref>برخی از مفسران در تفسیر همّاز در [[آیه ۱۱ سوره قلم]] «هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ» آن را غیبت کننده دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۸۸.</ref> در [[حدیث|روایات]] هم تعبیرات شدید اللحنی نسبت به غیبت کننده آمده است. [[پیامبر(ص)]] فرمود: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، [[خدا|خداوند]] تا چهل شبانه روز [[نماز]] و [[روزه]] او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۵۸، ح۵۳ </ref> همچنین پیامبر(ص) غیبت کردن را در (نابودی) دین مسلمان مؤثرتر از خوره در درون او دانسته<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۵۷، ح۱ </ref> و غیبت را موجب انتقال اعمال خیر به غیبت شونده و [[گناه|گناهان]] او به غیبت کننده معرفی می‌کند.{{یاد|پیامبر(ص) فرمود: روز قیامت فردی را می‌آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می‌دارند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمی‌بیند. عرض می‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی‌بینم! به او گفته می‌شود: پروردگار تو نه خطا می‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می‌آورند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می‌کند. عرض می‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می‌شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. (سبزواری، جامع الأخبار، ص۴۱۲)}} | ||
رسول خدا(ص) در روایتی ضمن نهی از غیبت، گناه غیبت را سخت‌تر از [[زنا]] شمرد؛ زیرا خداوند [[توبه]] زناکار را می‌پذیرد؛ اما توبه غیبت کننده پذیرفته نخواهد شد مگر آنکه غیبت شونده از او بگذرد.<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۶۳؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۰۶.</ref> | رسول خدا(ص) در روایتی ضمن نهی از غیبت، گناه غیبت را سخت‌تر از [[زنا]] شمرد؛ زیرا خداوند [[توبه]] زناکار را می‌پذیرد؛ اما توبه غیبت کننده پذیرفته نخواهد شد مگر آنکه غیبت شونده از او بگذرد.<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۶۳؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۰۶.</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در [[حدیث|حدیثی]] [[رسول خدا(ص)]] فرمود هرکس از برادرش غیبتی را دفع کند خداوند هزار باب شر را از او در دنیا و آخرت خواهد بست.<ref>صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۲۸۴.</ref> | در [[حدیث|حدیثی]] [[رسول خدا(ص)]] فرمود هرکس از برادرش غیبتی را دفع کند خداوند هزار باب شر را از او در دنیا و آخرت خواهد بست.<ref>صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۲۸۴.</ref> | ||
==آثار اجتماعی غیبت== | ==آثار اجتماعی غیبت== | ||
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، غیبت و بدگویی افراد پشت سر هم موجب نفرت و قطع رابطه افراد شده و به تدریج با تأثیرگذاری در جامعه و محیط اجتماعی، موجب فساد جامعه می‌شود؛ همانند خوره‌ای که در بدن انسان افتاده و اعضای او را یکی یکی بخورد تا جایی که رشته حیاتش را به کلی قطع کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۲۳ و ۳۲۴.</ref> | به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، غیبت و بدگویی افراد پشت سر هم موجب نفرت و قطع رابطه افراد شده و به تدریج با تأثیرگذاری در جامعه و محیط اجتماعی، موجب فساد جامعه می‌شود؛ همانند خوره‌ای که در بدن انسان افتاده و اعضای او را یکی یکی بخورد تا جایی که رشته حیاتش را به کلی قطع کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۲۳ و ۳۲۴.</ref> | ||