Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۶۱۷
ویرایش
غالیان: تفاوت میان نسخه‌ها
←مدعیان نیابت امام غائب در دوره غیبت صغری
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
*'''شلمغانیه:''' پیروان [[محمد بن علی شلمغانی|ابوجعفر محمد بن علی شلمغانی]]، معروف به ابن ابی العزاقر، از اصحاب امام حسن عسکری(ع).<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> گفته می‌شود او در ابتدا از فقهای شیعه بود و پس از وفات امام حسن عسکری(ع)، انتظار نیابت از سوی حضرت مهدی(ع) را داشت که به [[حسین بن روح]] واگذار شد و لذا بر علیه حسین به روح توطئه‌چینی کرد و گفتارهای ساختگی را به وی و سایر نواب نسبت می‌داد.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> اعتقاد به حلول و تناسخ را به شلمغانی نسبت داده‌اند و گفته‌اند وی اعتقاد داشته است که روح خداوند در حضرت آدم حلول کرده و پس از او در سایر انبیاء و اوصیا حلول کرد تا به امام حسن عسکری رسید و پس از وی در بدن خودش حلول کرده است.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> در توقیعی از حضرت حجت(ع) نقل شده است که وی شلمغانی را لعنت کرد و از او بیزاری جست و به ارتدادش حکم نمود.<ref>شیخ طوسی، الغیبة، ص۴۱۰-۴۱۱.</ref> | *'''شلمغانیه:''' پیروان [[محمد بن علی شلمغانی|ابوجعفر محمد بن علی شلمغانی]]، معروف به ابن ابی العزاقر، از اصحاب امام حسن عسکری(ع).<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> گفته می‌شود او در ابتدا از فقهای شیعه بود و پس از وفات امام حسن عسکری(ع)، انتظار نیابت از سوی حضرت مهدی(ع) را داشت که به [[حسین بن روح]] واگذار شد و لذا بر علیه حسین به روح توطئه‌چینی کرد و گفتارهای ساختگی را به وی و سایر نواب نسبت می‌داد.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> اعتقاد به حلول و تناسخ را به شلمغانی نسبت داده‌اند و گفته‌اند وی اعتقاد داشته است که روح خداوند در حضرت آدم حلول کرده و پس از او در سایر انبیاء و اوصیا حلول کرد تا به امام حسن عسکری رسید و پس از وی در بدن خودش حلول کرده است.<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۶.</ref> در توقیعی از حضرت حجت(ع) نقل شده است که وی شلمغانی را لعنت کرد و از او بیزاری جست و به ارتدادش حکم نمود.<ref>شیخ طوسی، الغیبة، ص۴۱۰-۴۱۱.</ref> | ||
* '''هلالیه:''' پیروان فردی به نام [[احمد بن هلال کرخی|احمد بن هلال عَبَرتایی]]،<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۶۷.</ref> از یاران امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع).<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۱۰ و ۴۲۸.</ref> به‌گزارش شیخ طوسی در کتاب الغیبة، احمد بن هلال پس از وفات امام حسن عسکری(ع)، وکالت و نیابت [[محمد بن عثمان]] را انکار کرد و پس از چندی در توقیعی از ناحیه حضرت مهدی(ع) مورد لعن واقع شد.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۳۹۹.</ref> | * '''هلالیه:''' پیروان فردی به نام [[احمد بن هلال کرخی|احمد بن هلال عَبَرتایی]]،<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۴۶۷.</ref> از یاران امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع).<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۱۰ و ۴۲۸.</ref> به‌گزارش شیخ طوسی در کتاب الغیبة، احمد بن هلال پس از وفات امام حسن عسکری(ع)، وکالت و نیابت [[محمد بن عثمان]] را انکار کرد و پس از چندی در توقیعی از ناحیه حضرت مهدی(ع) مورد لعن واقع شد.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۳۹۹.</ref> | ||
* بلالیه: | *'''بلالیه:''' گروهی منتسب به [[ابوطاهر محمد بن علی بن بلال]].<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۸.</ref> گفته‌اند او در ابتدا از اصحاب امام حسن عسکری(ع)<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۳۵.</ref> و وکیل امام عصر(ع) در گرفتن وجوهات بود؛<ref>صفری فروشانی، غالیان (جریان‌ها و برآیندها)، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۸.</ref> اما پس از آن که محمد بن عثمان به نیابت از ناحیه امام عصر انتخاب شد، اموالی که نزدش بود را از وی مطالبه کرد و او با انکار نیابت محمد بن عثمان از پس دادن اموال امتناع کرد و خودش را نائب می‌دانست.<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۴۰۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||