Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۶۶۰
ویرایش
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
===منصوریه=== | ===منصوریه=== | ||
{{اصلی|منصوریه}} | {{اصلی|منصوریه}} | ||
پیروان ابومنصور عِجلی.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۰۹؛ اشعری، المقالات و الفرق، ص۱۸۷.</ref> بهگزارش شهرستانی او در ابتدا خودش را به امام باقر(ع) نزدیک کرد، ولی پس از آن که به سبب عقاید باطلش، امام باقر از او بیزاری جست و او را طرد نمود، ادعای امامت کرد و مردم را به سوی خودش دعوت نمود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۰۹.</ref> | پیروان ابومنصور عِجلی.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۰۹؛ اشعری، المقالات و الفرق، ص۱۸۷.</ref> بهگزارش شهرستانی او در ابتدا خودش را به امام باقر(ع) نزدیک کرد، ولی پس از آن که به سبب عقاید باطلش، امام باقر از او بیزاری جست و او را طرد نمود، ادعای امامت کرد و مردم را به سوی خودش دعوت نمود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۲۰۹.</ref> به نقل از نوبختی، ابومنصور ادعا کرد که خدا او را به آسمان برده و با وی سخن گفته، با دست خودش وی را نوازش نموده و به زبان سریانی او را پسر خود خوانده است.نوبختی، فرق الشیعة، انتشارات دار الاضواء، ص۳۸. نوبختی همچنین گفته است: ابومنصور پس از وفات امام باقر ادعا کرد که امام باقر او را جانشین خودش ساخته است.نوبختی، فرق الشیعة، انتشارات دار الاضواء، ص۳۸. همچنین گفتهاند که او پنج امام اول شیعیان را پیامبر میدانست و بر این باور بود که خودش و شش نسل از فرزندانش تا ظهور قائم، پیامبر بودهاند.نوبختی، فرق الشیعة، انتشارات دار الاضواء، ص۳۸. | ||
===جناحیه=== | ===جناحیه=== |