confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۶۲
ویرایش
آیه ۳ سوره طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''آیه ۳ سوره طلاق''' اشاره به قدرت خدا در روزی‌رسانی، تدبیر امور و [[قضا و قدر|تقدیر]] دارد. به دلیل اینکه این آیه در میان آیات آداب و چگونگی [[طلاق]] قرار گرفته؛ [[تفسیر قرآن|مفسران]] آیه را به روزی‌رسانی و تدبیر خدا بعد از طلاق تفسیر نموده‌اند. برخی از مفسران، آیه را توصیه‌ای کلی برای تمام شئون و [[تقوا]] را سبب جلب روزی دانسته‌اند. | '''آیه ۳ سوره طلاق''' اشاره به قدرت خدا در روزی‌رسانی، تدبیر امور و [[قضا و قدر|تقدیر]] دارد. به دلیل اینکه این آیه در میان آیات آداب و چگونگی [[طلاق]] قرار گرفته؛ [[تفسیر قرآن|مفسران]] آیه را به روزی‌رسانی و تدبیر خدا بعد از طلاق تفسیر نموده‌اند. برخی از مفسران، آیه را توصیه‌ای کلی برای تمام شئون و [[تقوا]] را سبب جلب روزی دانسته‌اند. | ||
به‌گفته عده‌ای از مفسران، آیه در مورد عوف بن مالک اشجعی از اصحاب رسول خدا(ص) است که بعد از اسارت پسرش، شکایت‌گونه به نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] آمد. پیامبر اورا به [[صبر]] و تقوا دعوت نمود. بعد از مدتی پسرش با احشامی که از دشمنان ربوده بود، بازگشت. این آیه در مورد این روزی غیر منتظره نازل گشت. | به‌گفته عده‌ای از مفسران، آیه در مورد عوف بن مالک اشجعی از [[صحابه|اصحاب رسول خدا(ص)]] است که بعد از اسارت پسرش، شکایت‌گونه به نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] آمد. پیامبر اورا به [[صبر]] و تقوا دعوت نمود. بعد از مدتی پسرش با احشامی که از دشمنان ربوده بود، بازگشت. این آیه در مورد این روزی غیر منتظره نازل گشت. | ||
طبق برخی از روایات، نقش خاتم برخی از [[امامان شیعه|ائمه شیعه]] چون [[امام حسین(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] «ان الله بالغ امره» بوده است. | طبق برخی از روایات، نقش خاتم برخی از [[امامان شیعه|ائمه شیعه]] چون [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] و [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] «ان الله بالغ امره» بوده است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
آیه ۳ سوره طلاق در میان آیات مربوط به [[طلاق]] است.<ref>قرآن کریم.</ref> به نقل از [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آیه در مورد زن و شوهری که طلاق می‌گیرند و یا در مورد [[بینه شرعی|شاهدان]] حاضر شده در جلسه طلاق است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی]] باور دارد چون شاهدان به‌هنگام شهادت و یا زوجین به‌هنگام طلاق ممکن است در مورد معیشت و یا مشکلات دیگر نگران باشند؛ در آیه فرموده شده است | آیه ۳ سوره طلاق در میان آیات مربوط به [[طلاق]] است.<ref>قرآن کریم.</ref> به نقل از [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آیه در مورد زن و شوهری که طلاق می‌گیرند و یا در مورد [[بینه شرعی|شاهدان]] حاضر شده در جلسه طلاق است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی]] باور دارد چون شاهدان به‌هنگام شهادت و یا زوجین به‌هنگام طلاق ممکن است در مورد معیشت و یا مشکلات دیگر نگران باشند؛ در آیه فرموده شده است [[تقوا]]، روزی غیر منتظره و [[توکل]] گشایش در امور را به‌همراه دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴.</ref> او معتقد است توصیه‌های این آیه می‌تواند دستورالعملی کلی باشد و مختص مسئله طلاق نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۵.</ref> | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== روزی غیر منتظره == | == روزی غیر منتظره == | ||
بنابر نظر محققان قرآنی جمله آغازین این آیه در معنا و لفظ، ادامه جمله «من یتق الله یجعل له مخرجا» در آیه سابق است.<ref>کرباسی، اعراب القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۲۳۷.</ref> لذا روزی غیر منتظره از نتایج تقوایی است که در آیه سابق وجود دارد.<ref>حوی، الاساس فی التفسیر، ۱۴۲۴ق، ج۱۰، ص۵۹۷۵.</ref> به نقل از [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر البرهان]] در روایات شیعه دریافت و شنیدن احادیث[[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] بدون سختی و تحمل هزینه و حفظ و فهم آن مصداق روزی غیر منتظره است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۰۹.</ref> بنابر [[حدیث|روایات]]، این آیه نباید سبب دست بر داشتن از کسب و کار و طلب روزی شود. در حدیثی پیامبر(ص) این کار را موجب برطرف نشدن حاجت‌ها (مستجاب نشدن دعا) دانسته است.<ref>بروجردی، جامع احادیث الشیعة، ۱۳۸۶ش، ج۲۲، ص۱۷۲.</ref> در روایتی از [[امام صادق(ع)]] علت غیر منتظره بودن روزی، بیشتر شدن [[دعا| دعای]] بندگان بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۸۴.</ref> | بنابر نظر محققان قرآنی جمله آغازین این آیه در معنا و لفظ، ادامه جمله «من یتق الله یجعل له مخرجا» در آیه سابق است.<ref>کرباسی، اعراب القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۲۳۷.</ref> لذا روزی غیر منتظره از نتایج تقوایی است که در آیه سابق وجود دارد.<ref>حوی، الاساس فی التفسیر، ۱۴۲۴ق، ج۱۰، ص۵۹۷۵.</ref> به نقل از [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر البرهان]] در روایات شیعه دریافت و شنیدن احادیث[[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] بدون سختی و تحمل هزینه و حفظ و فهم آن مصداق روزی غیر منتظره است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۰۹.</ref> بنابر [[حدیث|روایات]]، این آیه نباید سبب دست بر داشتن از کسب و کار و طلب روزی شود. در حدیثی پیامبر(ص) این کار را موجب برطرف نشدن حاجت‌ها (مستجاب نشدن دعا) دانسته است.<ref>بروجردی، جامع احادیث الشیعة، ۱۳۸۶ش، ج۲۲، ص۱۷۲.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] علت غیر منتظره بودن روزی، بیشتر شدن [[دعا| دعای]] بندگان بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۸۴.</ref> | ||
== قدرت و تقدیر الهی == | == قدرت و تقدیر الهی == | ||
به باور [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] منظور از «بالغ امره» نفوذ [[اراده الهی|اراده]] خداوند در تمام امور و ناتوانی دیگران برای کارشکنی است.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۶۱.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] معتقد است خداوند در این قسمت، با هشدار دادن به افراد، نهراسیدن از مشکلات و در خط عدالت ماندن را توصیه می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> طبق برخی از روایات نقش خاتم برخی از ائمه شیعه چون [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] «ان الله بالغ امره» بوده است.<ref>عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۱۰۰.</ref> | به باور [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] منظور از «بالغ امره» نفوذ [[اراده الهی|اراده]] خداوند در تمام امور و ناتوانی دیگران برای کارشکنی است.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۶۱.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] معتقد است خداوند در این قسمت، با هشدار دادن به افراد، نهراسیدن از مشکلات و در خط عدالت ماندن را توصیه می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> طبق برخی از روایات نقش خاتم برخی از ائمه شیعه چون [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] و [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] «ان الله بالغ امره» بوده است.<ref>عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۱۰۰.</ref> | ||
[[محمد بن جریر بن یزید طبری|طبری]] در تفسیر [[جامع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|جامع البیان]] معتقد است منظور از «قد جعل لکل شیء قدرا» قرار دادن زمان و وقت معین برای [[طلاق]] و [[عده|عدّه]] است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، ص۹۰.</ref> مکارم شیرازی این بخش را گویای وجود مقدار و اندازه‌ای معین برای هرچیز اعم از مسئله طلاق و غیر آن دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴-۲۳۵. | [[محمد بن جریر بن یزید طبری|طبری]] در تفسیر [[جامع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|جامع البیان]] معتقد است منظور از «قد جعل اللّه لکل شیء قدرا» قرار دادن زمان و وقت معین برای [[طلاق]] و [[عده|عدّه]] است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، ص۹۰.</ref> مکارم شیرازی این بخش را گویای وجود مقدار و اندازه‌ای معین برای هرچیز اعم از مسئله طلاق و غیر آن دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۳۴-۲۳۵. | ||
</ref> برخی از مفسران معتقدند این بخش از آیه به مثابه علت برای وجوب توکل بر خدا است؛ چرا که وقتی بندگان بدانند که هرچیز به تقدیر و زمانی است که خدا می‌خواهد تسلیم او شده و کار را به او وا‌گذار می‌کنند.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰، ص۵۶۲؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۳۰۹.</ref> | </ref> برخی از مفسران معتقدند این بخش از آیه به مثابه علت برای وجوب توکل بر خدا است؛ چرا که وقتی بندگان بدانند که هرچیز به تقدیر و زمانی است که خدا می‌خواهد تسلیم او شده و کار را به او وا‌گذار می‌کنند.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰، ص۵۶۲؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۳۰۹.</ref> | ||