احسان به والدین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِحسان به والدین،''' احترامِ پدر و مادر، تعظیم آنها و انجام هرگونه نیکی در حق آنها است. احسان به والدین در [[قرآن]] هم‌ردیفِ فرمان به پرستش [[خدا]] قرار گرفته است. [[تفسیر قرآن|مفسران]] این دستور قرآنی را شامل هر والدینی اعم از [[کفر|کافر]] و [[مسلمان]]، نیکوکار و بدکار دانسته‌اند و توصیه شده که اگر پدر و مادر از دنیا رفته‌اند، با [[استغفار|طلب آمرزش]]، ادای دیون و قضای [[عبادت|عباداتشان]]، مورد احسان قرار گیرند.<br>در منابع حدیثیِ [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنّی]] احسان به والدین از برترین و محبوب‌ترینِ اعمال نزد [[خدا]] دانسته شده است. چنانکه درباره [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده که آن حضرت، [[رضاع|مادر رضاعی]] خود را بزرگ می‌داشت و کسانی را که با پدر و مادر خویش خوش‌رفتار بودند، تکریم می‌نمود.<br>در [[حدیث|احادیث معصومان(ع)]] آثار مختلفی برای احسان به والدین بیان شده است؛ از جمله: افزایش [[رزق]] و روزی، طول عمر، آسان شدنِ [[سکرات موت|سَکرات مرگ]]، آمرزش [[گناه|گناهان]] و ورود به [[بهشت]] در [[قیامت]].<br>خوش‌رفتاری و نداشتن کوچکترین تُندی با والدین، نگاه مهربانانه و بلندنکردن صدا در برابر آنها از مصادیق احسان به والدین شمرده شده است.