احسان به والدین: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح نویسه‌های عربی
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) (اصلاح نویسه‌های عربی) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = {{حدیث|وَقَضَیٰ رَ‌بُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْ‌هُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِ‌یمًا وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّ‌حْمَةِ وَقُل رَّ‌بِّ ارْ‌حَمْهُمَا کَمَا رَ‌بَّیَانِی صَغِیرً‌ا |ترجمه=و پروردگارت فرمان داده که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. هر گاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار و بر آنها فریاد مزن و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو و بالهای تواضع خویش را از محبّت و لطف، در برابر آنان فرود آر و بگو: «پروردگارا! همان‌گونه که آنها مرا در کوچکی تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده»}} |تاریخ بایگانی | منبع = <small> [[سوره اسراء|سوره اِسراء]]، آیه ۲۴-۲۳، ترجمه [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]. </small> | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px | اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ecfcf4| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = {{حدیث|وَقَضَیٰ رَ‌بُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْ‌هُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِ‌یمًا وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّ‌حْمَةِ وَقُل رَّ‌بِّ ارْ‌حَمْهُمَا کَمَا رَ‌بَّیَانِی صَغِیرً‌ا |ترجمه=و پروردگارت فرمان داده که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. هر گاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار و بر آنها فریاد مزن و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو و بالهای تواضع خویش را از محبّت و لطف، در برابر آنان فرود آر و بگو: «پروردگارا! همان‌گونه که آنها مرا در کوچکی تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده»}} |تاریخ بایگانی | منبع = <small> [[سوره اسراء|سوره اِسراء]]، آیه ۲۴-۲۳، ترجمه [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]. </small> | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px | اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ecfcf4| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}} | ||
احسان به والدین از دستورات مورد تأکید [[قرآن]] است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۷۴.</ref> که در آیات متعددی هم‌ردیفِ فرمان به پرستش [[خدا]] قرار گرفته است.<ref>نگاه کنید به سوره نساء، آیه ۳۶؛ سوره انعام، آیه ۱۵۱؛ سوره اسراء، آیه ۲۳.</ref> [[تفسیر قرآن|مفسران قرآن]] این امر را نشانه اهمّیت نیکی به پدر و مادر<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۸۶؛ قاسمی، محاسن التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۶، ص۴۵۳.</ref> و جایگاه رفیع اطاعت از این دستور نزد خداوند می‌دانند<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۰، ص۳۲۳؛ سید قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۲۲۲.</ref> و [[مجتهد|فقیهان]] نیز آن را بر فرزندان [[واجب]] شمرده‌اند.<ref>نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۲۴؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الإسلامی، ج۳، ص۸۵.</ref><br> | احسان به والدین از دستورات مورد تأکید [[قرآن]] است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۷۴.</ref> که در آیات متعددی هم‌ردیفِ فرمان به پرستش [[خدا]] قرار گرفته است.<ref>نگاه کنید به سوره نساء، آیه ۳۶؛ سوره انعام، آیه ۱۵۱؛ سوره اسراء، آیه ۲۳.</ref> [[تفسیر قرآن|مفسران قرآن]] این امر را نشانه اهمّیت نیکی به پدر و مادر<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۸۶؛ قاسمی، محاسن التأویل، ۱۴۱۸ق، ج۶، ص۴۵۳.</ref> و جایگاه رفیع اطاعت از این دستور نزد خداوند می‌دانند<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۰، ص۳۲۳؛ سید قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۲۲۲.</ref> و [[مجتهد|فقیهان]] نیز آن را بر فرزندان [[واجب]] شمرده‌اند.<ref>نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۲۴؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الإسلامی، ج۳، ص۸۵.</ref><br> | ||
در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] در ذیل [[آیه احسان به والدین|آیه ۲۳ سوره اسراء]] آمده است: قراردادنِ [[توحید]] در کنار احسان به پدر و مادر، استفاده از واژه «قضی» و مطلق بودن «احساناً» در این آیه بیان‌گر تأکید فراوان قرآن بر رفتار نیک با پدر و مادر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۷۴.</ref><br>احسان به والدین به‌معنای نهایت تعظیم نسبت به پدر و مادر دانسته شده<ref> | در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] در ذیل [[آیه احسان به والدین|آیه ۲۳ سوره اسراء]] آمده است: قراردادنِ [[توحید]] در کنار احسان به پدر و مادر، استفاده از واژه «قضی» و مطلق بودن «احساناً» در این آیه بیان‌گر تأکید فراوان قرآن بر رفتار نیک با پدر و مادر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۷۴.</ref><br>احسان به والدین به‌معنای نهایت تعظیم نسبت به پدر و مادر دانسته شده<ref>گنابادی، تفسیر بیان السعادة، ۱۴۰۸ق، ج۲ ص۴۳۸.</ref> و هرگونه نیکی که سزاوار مقام آن دو باشد را شامل می‌شود.<ref>ثقفی تهرانی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ق، ج۳، ص۳۵۱.</ref> همچنین مطلق بودن «والدین» را بیان‌گر شمول آن بر هر پدر و مادری می‌دانند؛ نیکوکار باشد یا بدکردار،<ref>ابن‌شعبه حرّانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۳۶۷؛ شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۲۴؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۵۰.</ref> کافر باشد و یا مسلمان.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۷۴؛ میرزای قمّی، جامع الشتات، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | ||
== علت احسان به والدین و تناسب آن با توحید == | == علت احسان به والدین و تناسب آن با توحید == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==سفارش بیشتر بر احسان به مادر== | ==سفارش بیشتر بر احسان به مادر== | ||
خداوند در [[آیه ۱۵ سوره احقاف]] پس از سفارش به احسانِ والدین و فلسفه آن، صرفا از زحمات مادر یاد کرده است که تأکیدی بر حق مادر و سفارش بیشتر نسبت به او | خداوند در [[آیه ۱۵ سوره احقاف]] پس از سفارش به احسانِ والدین و فلسفه آن، صرفا از زحمات مادر یاد کرده است که تأکیدی بر حق مادر و سفارش بیشتر نسبت به او دانسته شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۷، ص۴۰؛ ابن‌مفلح، الآداب الشرعیة و المنح المرعیة، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۳۸.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] در [[رسالة الحقوق]]، سختی‌هایی که مادر در دوران بارداری و پس از آن در دوران کودکیِ فرزند متحمل می‌شود را گوشزد نموده و به‌طور ویژه فرزند را بر قدرشناسی از زحمات مادر سفارش می‌کند.<ref>شیخ صدوق، مَن لا یَحضُرُه الفقیه، ۱۴۱۳، ج۲، ص۶۲۱.</ref><br>همچنین [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] در [[الکافی (کتاب)|کتاب کافی]] حدیثی آورده که مردی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] پرسید به چه کسی احسان کنم؟ پیامبر پاسخ داد: «به مادرت». آن مرد دوباره پرسید پس از او به چه کسی؟ پیامبر باز فرمود: «به مادرت» و برای بار سوم نیز پیامبر همان جواب را تکرار کرد و در مرحله چهارم پیامبر پاسخ داد: «به پدرت».<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۵۹؛ بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۲.</ref> در روایتی دیگر از آن حضرت، چنین نقل شده که نیکی به مادر به‌منزلهٔ [[کفاره|کفّاره]] برای [[گناه|گناهان]] پیشین شمرده خواهد شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۶۲.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| | {{جعبه نقل قول| عنوان =| | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
*قرآن کریم، ترجمه آیت الله مکارم شیرازی. | *قرآن کریم، ترجمه آیت الله مکارم شیرازی. | ||
*ابن‌ابی‌الدنیا، عبدالله، مکارم الاخلاق، محقق: مجدی، سید ابراهیم، قاهره، چاپ مکتبة القرآن، ۲۰۰۴م. | *ابن‌ابی‌الدنیا، عبدالله، مکارم الاخلاق، محقق: مجدی، سید ابراهیم، قاهره، چاپ مکتبة القرآن، ۲۰۰۴م. | ||
*ابن‌شعبه حرّانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول، محقق و مصحح: غفاری، علی‌اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق. | |||
*ابن‌مفلح، محمد بن مفلح، الآداب الشرعیة و المنح المرعیة، بیروت، دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق. | *ابن‌مفلح، محمد بن مفلح، الآداب الشرعیة و المنح المرعیة، بیروت، دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق. | ||
*ابوداوود، | *ابوداوود، سلیمان بن اشعث، سنن ابی‌داوود، چاپ سعید محمد لحام، بیروت، ۱۴۱۰ق. | ||
*بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، محقق: محمد زهیر، دمشق، دار طوق النجاة، چاپ اول، ۱۴۲۲ق. | *بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، محقق: محمد زهیر، دمشق، دار طوق النجاة، چاپ اول، ۱۴۲۲ق. | ||
*بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت،دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق. | *بیضاوی، عبدالله بن عمر، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت،دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق. | ||
*تجلیل تبریزی، ابوطالب، معجم المحاسن و المساوی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۷ق. | *تجلیل تبریزی، ابوطالب، معجم المحاسن و المساوی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۷ق. | ||
*ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، بیروت، چاپ عبدالوهاب عبداللطیف، ۱۴۰۳ق. | *ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، بیروت، چاپ عبدالوهاب عبداللطیف، ۱۴۰۳ق. | ||
*ثقفی تهرانی، محمد، تفسیر روان جاوید، تهران، انتشارات برهان، چاپ سوم، ۱۳۹۸ق. | |||
*سید قطب، سید بن قطب بن ابراهیم، فی ظلال القرآن، بیروت، قاهره، دارالشروق، چاپ هفدهم، ۱۴۲۵ق. | *سید قطب، سید بن قطب بن ابراهیم، فی ظلال القرآن، بیروت، قاهره، دارالشروق، چاپ هفدهم، ۱۴۲۵ق. | ||
*شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا. | *شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۸: | ||
*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | *کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | ||
*کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، قم، المطبعة العلمیة، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق. | *کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، قم، المطبعة العلمیة، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق. | ||
*گنابادی، سلطان محمد، تفسیر بیان السعادة فی مقامات العبادة، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق. | |||
*مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق و مصحح: ابوالحسن شعرانی، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ق. | *مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق و مصحح: ابوالحسن شعرانی، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ق. | ||
*مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی، تهران، المکتبة الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۸۲ق. | *مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی، تهران، المکتبة الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۸۲ق. | ||