confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
(←منابع) |
(تمیزکاری) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==زمان و مکان== | ==زمان و مکان== | ||
استجابت دعا به زمان و مکان خاصی محدود نشده ولی برخی از زمانها و مکانهای برای استجابت دعا سفارش شده است؛ در روایات [[شب قدر]]، [[نیمه شعبان]]، [[۲۷ رجب]]، [[عید فطر]]، [[روز عرفه]]، [[عید قربان]]، [[۱ محرم|روز اول محرم]]، هنگام | استجابت دعا به زمان و مکان خاصی محدود نشده ولی برخی از زمانها و مکانهای برای استجابت دعا سفارش شده است؛ در روایات [[شب قدر]]، [[نیمه شعبان]]، [[۲۷ رجب]]، [[عید فطر]]، [[روز عرفه]]، [[عید قربان]]، [[۱ محرم|روز اول محرم]]، هنگام سحر و [[اذان]]، [[شب جمعه]]، هنگام نزول باران، پس از [[نمازهای واجب]]، لحظه دیدن [[کعبه]] و ماههای خاصی مانند [[رجب المرجب|ماه رجب]]، [[شعبان المعظم|ماه شعبان]] و [[رمضان المبارک|ماه رمضان]] از جمله زمانهایی معرفی شده که دعا بیشتر در معرض استجابت قرار میگیرد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۷-۴۷۸، ۵۲۲-۵۲۵؛ ج۳، ص۴۱۴، ۴۱۶؛ ج۴، ص۶۷، ۱۵۵؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۶۷۱، ۳۵۴، ۷۰۱؛ ترمذی، سنن، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۲۳.</ref> | ||
همچنین در متون روایی شهر [[مکه]]، [[مسجد الحرام]]، [[کعبه]]، کنار [[حجر الاسود]]، [[رکن یمانی]] و [[حجر اسماعیل]]، در [[صحرای عرفات]]، اطراف قبر [[پیامبر اسلام(ص)]]، [[روضة النبی]]، حرم [[امامان شیعه]] بهویژه تحت قُبّه [[امام حسین(ع)]]،<ref>ابن فهد حلی، عدة الداعی و نجاح الساعی، ۱۴۰۷ق، ص ۵۷،</ref> [[مسجد سهله]] و [[مسجد کوفه|کوفه]] از جمله مکانهایی است که گفته شده دعا بیشتر در آنجا به اجابت میرسد.<ref>اشعری قمی، النوادر، ۱۴۰۸ق، ص۱۴۰؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۰۹، ۴۱۱، ۵۳۰-۵۳۲، ۵۵۱؛ قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ج۱، ص۲۹۳؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۶۸۴؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۵، ۱۰۸؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۹ق، ج۱۲، ص۱۹۴-۲۲۲.</ref> | همچنین در متون روایی شهر [[مکه]]، [[مسجد الحرام]]، [[کعبه]]، کنار [[حجر الاسود]]، [[رکن یمانی]] و [[حجر اسماعیل]]، در [[صحرای عرفات]]، اطراف قبر [[پیامبر اسلام(ص)]]، [[روضة النبی]]، حرم [[امامان شیعه]] بهویژه تحت قُبّه [[امام حسین(ع)]]،<ref>ابن فهد حلی، عدة الداعی و نجاح الساعی، ۱۴۰۷ق، ص ۵۷،</ref> [[مسجد سهله]] و [[مسجد کوفه|کوفه]] از جمله مکانهایی است که گفته شده دعا بیشتر در آنجا به اجابت میرسد.<ref>اشعری قمی، النوادر، ۱۴۰۸ق، ص۱۴۰؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۰۹، ۴۱۱، ۵۳۰-۵۳۲، ۵۵۱؛ قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ج۱، ص۲۹۳؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۶۸۴؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۵، ۱۰۸؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۹ق، ج۱۲، ص۱۹۴-۲۲۲.</ref> |