پرش به محتوا

آیه ۶۰ سوره انفال: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹: خط ۴۹:
# [[السُّدّی]]، مفسر شیعی اهالی فارس را دشمن ناشناخته دانسته است.
# [[السُّدّی]]، مفسر شیعی اهالی فارس را دشمن ناشناخته دانسته است.
# [[منافق|منافقان]] که مسلمانان آنان را در ظاهر نمی‌شناسند؛ این قول از حسن و ابن زید نقل شده است و [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] آن را بهتر دانسته است.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۳۸۸.</ref>
# [[منافق|منافقان]] که مسلمانان آنان را در ظاهر نمی‌شناسند؛ این قول از حسن و ابن زید نقل شده است و [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] آن را بهتر دانسته است.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۳۸۸.</ref>
# به باور طبری، این گروه از دشمنان، از [[جن|جنیان]] هستند.
# به باور طبری، این گروه از دشمنان، از [[جن|جنیان]] هستند.{{یاد| طبرسی در مجمع البیان این قول را نظر مورد پذیرش طبری دانسته (قيل: هم الجن وهو اختيار الطبري) و در ادامه از طبری نقل کرده که چون دیگر دشمنان قابل رؤیت هستند بنابر این دشمنانی که قابل دیدن نیستند همان جنیان هستند.مجمع البیان،۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۸۸. ولی در تفسیر طبری تطبیق دشمنان ناشناخته به جنیان از قول دیگران نقل شده و نظر برگزیده طبری نیست (وقال آخرون: هم قوم من الجنّ) و هم‌چنین استدلالی که از طبرسی برای این قول از طبری نقل کرده در تفسیر طبری نیست. تفسیر طبری،ج۱۴، ص۳۷.}}
به باور [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] علاوه بر منافقان، دشمنان ناشناس شامل [[کفر|کافرانی]] که هنوز با مومنان درگیر نشده‌اند نیز می‌شود.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۱۶.</ref>
به باور [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] علاوه بر منافقان، دشمنان ناشناس شامل [[کفر|کافرانی]] که هنوز با مومنان درگیر نشده‌اند نیز می‌شود.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۱۶.</ref>
== بازگشت سرمایه ==
== بازگشت سرمایه ==
بخش انتهایی آیه از دیدگاه [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، دستور به فراهم‌نمودن سرمایه برای تجهیز نیروی نظامی است و پاداش آن در دنیا و [[آخرت]] برمی‌گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۲۲۸.</ref> این قسمت به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] از بازگشت عادلانه جان، مال و هر انفاق [[فی سبیل الله|در راه خدا]] و [[جهاد]]، در زندگی آخرت خبر می‌دهد.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>
بخش انتهایی آیه از دیدگاه [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، دستور به فراهم‌نمودن سرمایه برای تجهیز نیروی نظامی است و پاداش آن در دنیا و [[آخرت]] برمی‌گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۲۲۸.</ref> این قسمت به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] از بازگشت عادلانه جان، مال و هر انفاق [[فی سبیل الله|در راه خدا]] و [[جهاد]]، در زندگی آخرت خبر می‌دهد.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>
۱۸٬۵۸۱

ویرایش