خاتم النبیین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''خاتَم‌ُ النَّبیین''' و '''خاتَم الاَنبیاء''' از لقب‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد بن عبدالله]] پیامبر اسلام است که بیان‌کننده جایگاه ایشان به عنوان آخرین پیامبر الهی است. تعبیر خاتم النبیین در [[آیه خاتمیت|آیه ۴۰ سوره احزاب]] مشهور به آیه خاتمیت آمده است. و یکی از دلایل باور مسلمانان به [[خاتمیت]] و به‌پایان رسیدن سلسله نبوت همین عبارت قرآنی است. {{مدرک}}

[[بهائیت|بهائیان]] که در قرن ۱۲ قمری مدعی ظهور دین جدیدی شده‌اند، گاه گفته‌اند تعبیر خاتم به معنای نگین انگشتر است<ref>میرزا حسین علی بها، ابقان، ص۱۳۶؛ به‌نقل از عارفی، خاتمیت، ۱۳۸۶ش، ص۶۵.</ref> که نشان‌دهنده جایگاه ویژه پیامبر اسلام است و ایشان را زینت پیامبران توصیف کرده است، نه به معنای تمام‌کننده.<ref>حسینی طباطبایی، ماجرای باب و بها، ص۱۶۳: به نقل از عارفی، خاتمیت، ۱۳۸۶ش، ص۶۲.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[قرآن]] تعبیر خاتم النبیین را به کار برده است نه خاتم المرسلین. از این‌رو پیامبر آخرین [[نبی|نبیّ]] است، نه آخرین [[رسول]]، و ممکن است بعد از او رسول دیگری مبعوث شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۳۳۸.</ref>